UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dopełnienie

Chronologizacja

2 połowa XV w., SStp

1. uzupełnienie

Definicja

pewien element, który dodany do już istniejącego zbioru elementów powoduje, że powstaje całość

Pochodzenie

Zob. dopełnić

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:

dopowiedź

Połączenia

dopełnienie całości, ekspozycji, obrazu, procesu, programu, wystawy
być dopełnieniem czegoś

Cytaty

	Karta graficzna 3D z wyjściami DVI i TV to tylko jeden z elementów sugerujących multimedialne przeznaczenie komputera - dopełnieniami są czytnik DVD ROM Pioneer i karta dźwiękowa Creative Labs SoundBlaster Audigy [...]. źródło: NKJP: Ryszard Sobkowski: 2200 po raz pierwszy!, prasa, 2002
	Rzecz miała kilkanaście odcinków, była świetnie napisana, ale widocznie temat okazał się zbyt świeży czy drażliwy, czy może nie do objęcia i wymagający jakichś retuszów i dopełnień, bo wydania książkowego jakoś doczekać się nie mogą. źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004
	Wielką zaletą powstających właśnie domów są duże okna w ramach z jasnego drewna. [...] Harmonijnym dopełnieniem całości będą przestronne tarasy na pierwszym i drugim piętrze. źródło: NKJP: Domy wśród zieleni, prasa, 2002
	Po uchwaleniu ustawy o stanie klęski żywiołowej zdecydujemy o losie ustawy o stanie wyjątkowym. Ustawa ta stanowi kolejne dopełnienie norm i zapisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej obowiązującej od 1997 r. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 17.04.2002
	Kolekcja obrazów ma na tej wystawie cenne dopełnienie: rysunki i grafiki. źródło: NKJP: Alchemia sztuki i rytuał istnienia, Dziennik Polski - Kultura, 2001-04-27

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dopełnienie	dopełnienia
D.	dopełnienia	dopełnień
C.	dopełnieniu	dopełnieniom
B.	dopełnienie	dopełnienia
N.	dopełnieniem	dopełnieniami
Ms.	dopełnieniu	dopełnieniach
W.	dopełnienie	dopełnienia

Składnia

dopełnienie

CZEGO

2. w gramatyce

Definicja

jęz.

element zdania, oznaczający przedmiot czynności nazwanej przez czasownik, zależny od tego czasownika w zakresie struktury i formy gramatycznej

Noty o użyciu

Termin językoznawczy, mający różne definicje w zależności od metody opisu gramatycznego. Występuje jako składnik terminów wielowyrazowych, np. dopełnienie bliższe, dopełnienie dalsze.

Pochodzenie

łac. śred. complēmentum

Zob. dopełnić

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

Połączenia

dopełnienie rzeczownikowe;
w pozycji dopełnienia

Cytaty

Dziś czasownik kazać konotuje tylko dopełnienie bezokolicznikowe, np.: kazał mówić, pisać.

źródło: NKJP: Maria Witkowska-Gutkowska: Staropolskie prefiksalne dublety czasownikowe i ich współczesne odpowiedniki, 1999

W obrębie dopełnień tradycyjnie wydziela się dopełnienia bliższe oraz dalsze.

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

To właśnie w dziale Składnia uczniowie mogą poznać poszczególne części zdania, a więc zrozumieć i umieć wskazać, który z użytych w zdaniu wyrazów to podmiot, orzeczenie, przydawka, dopełnienie czy okolicznik.

źródło: NKJP: Sławomir Gajda: Gramatyka na co dzień, 2002

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dopełnienie	dopełnienia
D.	dopełnienia	dopełnień
C.	dopełnieniu	dopełnieniom
B.	dopełnienie	dopełnienia
N.	dopełnieniem	dopełnieniami
Ms.	dopełnieniu	dopełnieniach
W.	dopełnienie	dopełnienia

Data ostatniej modyfikacji: 30.05.2014