UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

trącić się

Chronologizacja

XVII-XVIII w., Kart XVII-XVIII

Pochodzenie

psł. *trǫtiti sę

Zob. trącić

1. łokciami

Definicja

dotknąć lub uderzyć siebie nawzajem bardzo lekko

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości przestrzeni ułożenie względem siebie

Relacje znaczeniowe

synonimy:

potrącić się

Połączenia

trącić się łokciami
trącić się znacząco

Cytaty

	Zobaczyli, że Serpente patrzy na nich, trącili się porozumiewawczo. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Serpente w raju, 2001
	Usłyszeli opowiadanie Tella i mrugając ku sobie znacząco, trącili się łokciami. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	Ludzie wpadają pod samochody, giną na wojnie, ale żeby na kogoś spadł samolot? Czy pan uważa, że to normalne? Tuskov pokiwał głową i trącił się wyrozumiale z zarządzającym: - I dlatego pan tu? źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
	Gdy dochodziliśmy w pobliże zagajnika, oglądałyśmy się często w stronę wsi, nad którą leciały dwa niewielkie samoloty. Zatoczyły koło nad wsią i bardzo nisko zaczęły nadlatywać w naszą stronę. Wydawało mi się, że jeden z nich chciał podlecieć pod drugi i gdy były około dziesięć metrów nad naszymi głowami, trąciły się skrzydłami. źródło: NKJP: Znikający samolot, Dziennik Polski, 2002-08-09

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	trącę się	trącimy się
2 os.	trącisz się	trącicie się
3 os.	trąci się	trącą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trąciłem się +(e)m się trącił	trąciłam się +(e)m się trąciła	trąciłom się +(e)m się trąciło	trąciliśmy się +(e)śmy się trącili	trąciłyśmy się +(e)śmy się trąciły
2 os.	trąciłeś się +(e)ś się trącił	trąciłaś się +(e)ś się trąciła	trąciłoś się +(e)ś się trąciło	trąciliście się +(e)ście się trącili	trąciłyście się +(e)ście się trąciły
3 os.	trącił się	trąciła się	trąciło się	trącili się	trąciły się

bezosobnik: trącono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trąćmy się
2 os.	trąć się	trąćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trąciłbym się bym się trącił	trąciłabym się bym się trąciła	trąciłobym się bym się trąciło	trącilibyśmy się byśmy się trącili	trąciłybyśmy się byśmy się trąciły
2 os.	trąciłbyś się byś się trącił	trąciłabyś się byś się trąciła	trąciłobyś się byś się trąciło	trącilibyście się byście się trącili	trąciłybyście się byście się trąciły
3 os.	trąciłby się by się trącił	trąciłaby się by się trąciła	trąciłoby się by się trąciło	trąciliby się by się trącili	trąciłyby się by się trąciły

bezosobnik: trącono by się

bezokolicznik: trącić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: trąciwszy się

gerundium: trącenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	trącenie się	trącenia się
D.	trącenia się	trąceń się
C.	trąceniu się	trąceniom się
B.	trącenie się	trącenia się
N.	trąceniem się	trąceniami się
Ms.	trąceniu się	trąceniach się
W.	trącenie się	trącenia się

odpowiednik aspektowy: trącać się

Składnia

Rz_żywotny	+	trącić się	+	z KIM + (CZYM)
Rz_żywotny;pl	+	trącić się	+	(CZYM)

2. kieliszkami