UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wytrącić się

Chronologizacja

XV w., SStp

Pochodzenie

Zob. trącić

Definicja

chem. 
wyodrębnić się z jakiejś substancji w procesie chemicznym

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii stan skupienia, trwałość materii

Relacje znaczeniowe

synonimy:  strącić się
hiperonimy:  wydzielić się

Połączenia

  • kryształ, osad wytrącił się; jakaś substancja wytrąciła się
  • wytrącić się w jakiejś postaci
  • wytrącić się z roztworu, z jakiejś substancji
  • móc wytrącić się

Cytaty

Odkręciłam niedawno kran i pociekła brązowa substancja, z której na dodatek wytrącił się jakiś osad.

źródło: NKJP: (mru): Kolorowa kranówka, Dziennik Zachodni, 2001-10-17

Proces uzdatniania jest długotrwały. W jego trakcie woda musi przez dłuższy czas stać w zbiorniku, by mogły wytrącić się z niej wszystkie zanieczyszczenia.

źródło: NKJP: Arek Jakubowski: Będą zdrowo pili, Polska Głos Wielkopolski, 2008-03-26

Po 2-3 dniach dodać wódkę i spirytus, słój zamknąć i pozostawić na dwa tygodnie [...]. Potem nalewkę zlać, sklarować, by wytrącił się osad, który można łatwo usunąć.

źródło: NKJP: Agata Markowicz: Domowe nalewki na zdrowie i dobry humor, Dziennik Zachodni, 2010-07-28

Oprócz stężenia poszczególnych jonów i pH roztworu o tym, w jakiej formie wytrąci się żelazo, decyduje potencjał oksydoredukcyjny Eh środowiska.

źródło: NKJP: Jerzy Dzik:ł Dzieje życia na ziemi: wprowadzenie do paleobiologii, 1992

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. wytrącę się
wytrącimy się
2 os. wytrącisz się
wytrącicie się
3 os. wytrąci się
wytrącą się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. wytrąciłem się
+(e)m się wytrącił
wytrąciłam się
+(e)m się wytrąciła
wytrąciłom się
+(e)m się wytrąciło
wytrąciliśmy się
+(e)śmy się wytrącili
wytrąciłyśmy się
+(e)śmy się wytrąciły
2 os. wytrąciłeś się
+(e)ś się wytrącił
wytrąciłaś się
+(e)ś się wytrąciła
wytrąciłoś się
+(e)ś się wytrąciło
wytrąciliście się
+(e)ście się wytrącili
wytrąciłyście się
+(e)ście się wytrąciły
3 os. wytrącił się
wytrąciła się
wytrąciło się
wytrącili się
wytrąciły się

bezosobnik: wytrącono się

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. wytrąćmy się
2 os. wytrąć się
wytrąćcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. wytrąciłbym się
bym się wytrącił
wytrąciłabym się
bym się wytrąciła
wytrąciłobym się
bym się wytrąciło
wytrącilibyśmy się
byśmy się wytrącili
wytrąciłybyśmy się
byśmy się wytrąciły
2 os. wytrąciłbyś się
byś się wytrącił
wytrąciłabyś się
byś się wytrąciła
wytrąciłobyś się
byś się wytrąciło
wytrącilibyście się
byście się wytrącili
wytrąciłybyście się
byście się wytrąciły
3 os. wytrąciłby się
by się wytrącił
wytrąciłaby się
by się wytrąciła
wytrąciłoby się
by się wytrąciło
wytrąciliby się
by się wytrącili
wytrąciłyby się
by się wytrąciły

bezosobnik: wytrącono by się

bezokolicznik: wytrącić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytrąciwszy się

gerundium: wytrącenie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wytrącenie się
wytrącenia się
D. wytrącenia się
wytrąceń się
C. wytrąceniu się
wytrąceniom się
B. wytrącenie się
wytrącenia się
N. wytrąceniem się
wytrąceniami się
Ms. wytrąceniu się
wytrąceniach się
W. wytrącenie się
wytrącenia się

odpowiednik aspektowy: wytrącać się

Składnia

Rznieżywotny + wytrącić się +
(z CZEGO)
Data ostatniej modyfikacji: 10.07.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj