Chronologizacja
Na podstawie indeksu haseł
Pochodzenie
Zob. stulić (się)
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości przestrzeni ułożenie względem siebie
Relacje znaczeniowe
synonimy: | skupić się |
Połączenia
- stado stuliło się; dzieci, dziewczęta, płatki, ptaki, zwierzęta stuliły się
Cytaty
Dziewczęta stuliły się na tapczanie, chłopcy zajęli krzesła. źródło: NKJP: Mirosława Sędzikowska: Eus, deus, kosmateus, 2008 |
|
Krzyk dziecka, szczekanie psa i wystrzał ustawiły na chwilę spokojną smugę reflektora nad ruchliwą falą głów, nisko. Szły dzieci. Głowy stuliły się. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
1 os. |
stulę się |
stulimy się |
|||
2 os. |
stulisz się |
stulicie się |
|||
3 os. |
stuli się |
stulą się |
Czas przeszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
stuliłem się +(e)m się stulił |
stuliłam się +(e)m się stuliła |
stuliłom się +(e)m się stuliło |
stuliliśmy się +(e)śmy się stulili |
stuliłyśmy się +(e)śmy się stuliły |
2 os. |
stuliłeś się +(e)ś się stulił |
stuliłaś się +(e)ś się stuliła |
stuliłoś się +(e)ś się stuliło |
stuliliście się +(e)ście się stulili |
stuliłyście się +(e)ście się stuliły |
3 os. |
stulił się |
stuliła się |
stuliło się |
stulili się |
stuliły się |
bezosobnik: stulono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
1 os. |
stulmy się |
|
2 os. |
stul się |
stulcie się |
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
stuliłbym się bym się stulił |
stuliłabym się bym się stuliła |
stuliłobym się bym się stuliło |
stulilibyśmy się byśmy się stulili |
stuliłybyśmy się byśmy się stuliły |
2 os. |
stuliłbyś się byś się stulił |
stuliłabyś się byś się stuliła |
stuliłobyś się byś się stuliło |
stulilibyście się byście się stulili |
stuliłybyście się byście się stuliły |
3 os. |
stuliłby się by się stulił |
stuliłaby się by się stuliła |
stuliłoby się by się stuliło |
stuliliby się by się stulili |
stuliłyby się by się stuliły |
bezosobnik: stulono by się
bezokolicznik: stulić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
stuliwszy się
gerundium: stulenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
M. | stulenie się |
stulenia się |
D. | stulenia się |
stuleń się |
C. | stuleniu się |
stuleniom się |
B. | stulenie się |
stulenia się |
N. | stuleniem się |
stuleniami się |
Ms. | stuleniu się |
stuleniach się |
W. | stulenie się |
stulenia się |
odpowiednik aspektowy: stulać się
Składnia
Rzpl | + | stulić się | + |