UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zmarnować się

Chronologizacja

1828, K. Lach-Szyrma: Anglia i Szkocya. Przpomnienia z podróży, t. 2, books.google.pl

Pochodzenie

Od: marnować (się); zob. marny

1. o żywności

Definicja

zostać użytym niepotrzebnie, w nadmiernej ilości lub w niewłaściwy sposób

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:  zmarnotrawić się

Połączenia

  • bilet zmarnował się; kawa, żywność zmarnowała się; jedzenie, zboże zmarnowało się; fundusze, owoce, pieniądze, środki, warzywa zmarnowały się

Cytaty

Ile pożyczonych dolarów zmarnowało się w socjalistycznym bałaganie – tego do dziś nikt nie wyliczył.

źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk: Nikt nie wyliczył, Dziennik Łódzki, 2005-07-22

W sierpniu zmarnowało się u nas kilkanaście ton owoców. Zostały na drzewach, nie opłacało się zrywać.

źródło: NKJP: Agata Ałykow: Krucho z węgierką, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-09-03

Dopijmy kawę, wyjątkowo dobra i szkoda, żeby się zmarnowała.

źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zmarnuję się
zmarnujemy się
2 os. zmarnujesz się
zmarnujecie się
3 os. zmarnuje się
zmarnują się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zmarnowałem się
+(e)m się zmarnował
zmarnowałam się
+(e)m się zmarnowała
zmarnowałom się
+(e)m się zmarnowało
zmarnowaliśmy się
+(e)śmy się zmarnowali
zmarnowałyśmy się
+(e)śmy się zmarnowały
2 os. zmarnowałeś się
+(e)ś się zmarnował
zmarnowałaś się
+(e)ś się zmarnowała
zmarnowałoś się
+(e)ś się zmarnowało
zmarnowaliście się
+(e)ście się zmarnowali
zmarnowałyście się
+(e)ście się zmarnowały
3 os. zmarnował się
zmarnowała się
zmarnowało się
zmarnowali się
zmarnowały się

bezosobnik: zmarnowano się

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zmarnujmy się
2 os. zmarnuj się
zmarnujcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zmarnowałbym się
bym się zmarnował
zmarnowałabym się
bym się zmarnowała
zmarnowałobym się
bym się zmarnowało
zmarnowalibyśmy się
byśmy się zmarnowali
zmarnowałybyśmy się
byśmy się zmarnowały
2 os. zmarnowałbyś się
byś się zmarnował
zmarnowałabyś się
byś się zmarnowała
zmarnowałobyś się
byś się zmarnowało
zmarnowalibyście się
byście się zmarnowali
zmarnowałybyście się
byście się zmarnowały
3 os. zmarnowałby się
by się zmarnował
zmarnowałaby się
by się zmarnowała
zmarnowałoby się
by się zmarnowało
zmarnowaliby się
by się zmarnowali
zmarnowałyby się
by się zmarnowały

bezosobnik: zmarnowano by się

bezokolicznik: zmarnować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmarnowawszy się

gerundium: zmarnowanie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zmarnowanie się
zmarnowania się
D. zmarnowania się
zmarnowań się
C. zmarnowaniu się
zmarnowaniom się
B. zmarnowanie się
zmarnowania się
N. zmarnowaniem się
zmarnowaniami się
Ms. zmarnowaniu się
zmarnowaniach się
W. zmarnowanie się
zmarnowania się

odpowiednik aspektowy: marnować się

Składnia

Rznieżywotny + zmarnować się + bez ograniczeń

2. o talencie

Definicja

nie wykorzystać należycie swoich możliwości

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Połączenia

  • córka, dziewczyna zmarnowała się; chłopiec, syn zmarnował się; dziecko zmarnowało się
  • zmarnować się na prowincji, na wsi

Cytaty

- Krystyna - powiedziała słabiutkim, trzęsącym się głosem - to była bardzo piękna dziewczyna, ale zmarnowała się. Nie wyszła dobrze za mąż.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009

Już nic z niej nie będzie. Pójdzie do poprawczaka, zmarnuje się do reszty.

źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966

Zmarnujesz się w tej orkiestrze.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zmarnuję się
zmarnujemy się
2 os. zmarnujesz się
zmarnujecie się
3 os. zmarnuje się
zmarnują się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zmarnowałem się
+(e)m się zmarnował
zmarnowałam się
+(e)m się zmarnowała
zmarnowałom się
+(e)m się zmarnowało
zmarnowaliśmy się
+(e)śmy się zmarnowali
zmarnowałyśmy się
+(e)śmy się zmarnowały
2 os. zmarnowałeś się
+(e)ś się zmarnował
zmarnowałaś się
+(e)ś się zmarnowała
zmarnowałoś się
+(e)ś się zmarnowało
zmarnowaliście się
+(e)ście się zmarnowali
zmarnowałyście się
+(e)ście się zmarnowały
3 os. zmarnował się
zmarnowała się
zmarnowało się
zmarnowali się
zmarnowały się

bezosobnik: zmarnowano się

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zmarnujmy się
2 os. zmarnuj się
zmarnujcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zmarnowałbym się
bym się zmarnował
zmarnowałabym się
bym się zmarnowała
zmarnowałobym się
bym się zmarnowało
zmarnowalibyśmy się
byśmy się zmarnowali
zmarnowałybyśmy się
byśmy się zmarnowały
2 os. zmarnowałbyś się
byś się zmarnował
zmarnowałabyś się
byś się zmarnowała
zmarnowałobyś się
byś się zmarnowało
zmarnowalibyście się
byście się zmarnowali
zmarnowałybyście się
byście się zmarnowały
3 os. zmarnowałby się
by się zmarnował
zmarnowałaby się
by się zmarnowała
zmarnowałoby się
by się zmarnowało
zmarnowaliby się
by się zmarnowali
zmarnowałyby się
by się zmarnowały

bezosobnik: zmarnowano by się

bezokolicznik: zmarnować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmarnowawszy się

gerundium: zmarnowanie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zmarnowanie się
zmarnowania się
D. zmarnowania się
zmarnowań się
C. zmarnowaniu się
zmarnowaniom się
B. zmarnowanie się
zmarnowania się
N. zmarnowaniem się
zmarnowaniami się
Ms. zmarnowaniu się
zmarnowaniach się
W. zmarnowanie się
zmarnowania się

Składnia

Rzosobowy + zmarnować się + bez ograniczeń
Data ostatniej modyfikacji: 16.09.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj