UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zgorszenie

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

Od: zgorszyć ; zob. gorszyć

1.a czynność

działanie, które jest sprzeczne z zasadami moralnymi jakiejś osoby i budzi w niej niesmak lub odrazę

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

najwyższe, ogromne, szczególne, wielkie; ogólne, powszechne, publiczne zgorszenie
zgorszenie dla ludzi
skandal i zgorszenie

	Funkcjonariusz [...] zawiadomił niepołomicki sąd o zgorszeniu, jakiego się dopuścił Karol B. - Żyje z dwiema żonami, wstydu nie ma. źródło: NKJP: Artur Drożdżak: Bigamista, Gazeta Krakowska, 2008-11-07
	[...] ja uważam, że ci miastowi to z innego świata są i czasami więcej zgorszenia czynią niż pożytku. źródło: NKJP: (o): Mamy brata, ale nie bliźniaka, Życie Podkarpackie, 2006-07-26
	Filip sprawował władzę przez trzydzieści siedem lat, od 4 roku p.n.e. do 34 roku n.e., stroniąc od dynastycznych rozgrywek, przelewu krwi i publicznych zgorszeń, tych wszystkich niegodziwości, jakie trapiły rozrosły ród herodiański. źródło: NKJP: Jan Gać: Ziemia Święta Kulturowy przewodnik śladami Jezusa, 2009
	[...] użył słów obraźliwych, wulgarnych, ohydnych. Działo się to w obecności mojej żony Stefanii oraz jej nieletniej kuzynki Jadwigi. Nie mogąc dopuścić, by zgorszenie uszło płazem, wymierzyłem Walerianowi policzek. źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

reakcja jakiejś osoby spowodowana zgorszeniem - czyimś działaniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

najwyższe, ogromne, szczególne, wielkie; ogólne, powszechne, publiczne zgorszenie
szok i zgorszenie, zdumienie i zgorszenie
przyczyna, źródło; rodzaj zgorszenia
pełen zgorszenia
budzić, siać, szerzyć, wywoływać; ukrywać; udawać zgorszenie

	Batszebę, która rzewnie opłakiwała śmierć męża, Dawid zabrał do swego haremu. [...] Postępek króla wywołał ogromne zgorszenie w Jerozolimie. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Skorych do zgorszeń celebrantów dotknie też pewnie do żywego uwaga dotycząca Marii Dąbrowskiej: „Stara, w gruncie rzeczy, stara kura”. źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Polityka, Notuj, notuj, 2001-08-25
	Początkowo Tomek spoglądał na niego ze zgorszeniem . Wprost nie rozumiał, w jaki sposób można nieoczekiwanie zasnąć podczas tak zajmującej rozmowy. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
	Ku wielkiemu zgorszeniu faryzeuszy, Jezus miał odwagę uzdrowić w szabat człowieka z uschłą ręką. źródło: NKJP: Jan Gać: Ziemia Święta Kulturowy przewodnik śladami Jezusa, 2009
	W jedenastowiecznej kronice zachował się opis uczty, na której bizantyjska księżniczka posługiwała się widelcem, małym i dwuzębnym, [...] co miało wywołać powszechne zgorszenie [...] źródło: NKJP: Tadeusz Rojek: Jak to się je: savoir-vivre przy stole, 1994

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

	+	zgorszenie	+	(KOGO)
	+	zgorszenie	+	(CZYJE)

Data ostatniej modyfikacji: 27.08.2018