Chronologizacja
1. ubranie
Definicja
Pochodzenie
wł. marinara 'kurtka marynarza'
Kwalifikacja tematyczna
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Ubranie rodzaje i części ubrań
Połączenia
- męska, damska;
- alpakowa, gabardynowa, płócienna, samodziałowa, skórzana, sztruksowa, tweedowa, wełniana, zamszowa;
- biała, ciemna, czarna, granatowa, jasna, niebieska, kolorowa, szara...;
- kraciasta; błyszcząca; watowana, wywatowana;
- zwykła, sportowa, służbowa; dwurzędowa, jednorzędowa;
- ciasna, dopasowana, przyciasna, przykrótka, długa, duża, krótka, kusa, luźna, przykusa; lekka; nienagannie/świetnie/dobrze/źle skrojona;
- elegancka, nowa, modna, odświętna; stara, wyświechtana; staroświecka
- podniszczona, wytarta, wymięta, zniszczona marynarka
- marynarka do spodni; od garnituru; z jedwabiu, płótna, tweedu, wełny, zamszu..., z jakiegoś materiału;
- od Armaniego, Bossa..., z Vistuli...
- marynarka w kratę, w kratkę, w pepitkę, w prążki, we wzorek
- marynarka ze spodniami; marynarka z wąskimi, szerokimi klapami; z jakimiś guzikami
- marynarka w jakimś kolorze, w jakimś odcieniu
- marynarka i buty, marynarka i kamizelka, marynarka i koszula, marynarka i krawat, marynarka i muszka, marynarka i spodnie;
- dżinsy i marynarka, krawat i marynarka, spodnie i marynarka;
- marynarki i żakiety;
- garnitury i marynarki, płaszcze i marynarki
- kieszeń, klapa, poły, rękaw marynarki
- ktoś bez marynarki; guzik od marynarki; kołnierz u marynarki; klapy u marynarek
- mężczyzna, pan w marynarce, w marynarce i krawacie; kieszeń, kieszonka w marynarce
- marynarka wisi gdzieś; marynarki fruwają
- nosić,
- narzucić, !?ubrać/!?ubierać, włożyć/wkładać, !?założyć/!?zakładać;
- ściągnąć/ściągać, zdjąć/zdejmować;
- obciągnąć/obciągać, poprawić, rozpiąć/rozpinać, wygładzić; zmienić;
- powiesić, przewiesić przez coś marynarkę
- wymachiwać marynarką
- przypiąć coś do marynarki, chować, schować coś do marynarki; coś wystaje spod marynarki, wyjąć, wyciągnąć coś z marynarki
- włożyć coś pod marynarkę, ubrany w marynarkę
- być, chodzić w marynarce
Cytaty
Był kędzierzawym barczystym szatynem w szarej marynarce, czarnych dżinsach i białej koszuli bez krawata. źródło: Piotr Zaremba: Plama na suficie |
|
W ciemnych marynarkach z szyjami rozpaczliwie ściśniętymi krawatami lub z białymi kołnierzami koszuli, szeroko, na sposób Słowackiego wyłożonymi na klapy marynarek. źródło: Dziennik Polski - 2002-05-18 - Pejzaż - Pamiątki |
|
W górnej kieszeni marynarki, tradycyjnie umiejscowionej, jak order, po lewej stronie (chyba że marynarka była nicowana i wtedy kieszonka, niczym na lustrzanym odbiciu przesuwała się na prawą stronę) noszono różne rzeczy. Przede wszystkim grzebienie i przybory do pisania. źródło: Dziennik Polski - 2002-09-28 - Pejzaż - Kieszonki |
|
Dał dziewczynie do potrzymania kapelusz, zrzucił marynarkę i zaczął podwijać rękawy koszuli. źródło: Andrzej Mularczyk: Sami swoi |
|
Jego ulubionym ubiorem była tweedowa marynarka w brązowym odcieniu, obowiązkowa kamizelka i jasnoszare spodnie. źródło: Dziennik Polski - 2001-01-05 - Magazyn - Rodzina Niewodniczańskiego |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | marynarka |
marynarki |
|
D. | marynarki |
marynarek |
|
C. | marynarce |
marynarkom |
|
B. | marynarkę |
marynarki |
|
N. | marynarką |
marynarkami |
|
Ms. | marynarce |
marynarkach |
|
W. | marynarko |
marynarki |
Informacja normatywna
Uznawane za niepoprawne: założyć/zakładać, ubrać/ubierać marynarkę
2. statki
Definicja
Pochodzenie
Zob. marynarz
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I TECHNIKA Transport transport wodny
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna armia
Połączenia
- marynarka handlowa, wojenna, wojskowa
- lotnictwo i marynarka, wojsko i marynarka
- chorąży, dowódca, kapitan, komandor, oficer, pilot, podporucznik, porucznik, żołnierz; dowództwo, kierownictwo, lotnictwo, sztab; baza, port; jednostka pływająca, okręt, statek; szkoła, szpital, sztab; umundurowanie marynarki wojennej
- służba w marynarce
- wstąpić, zaciągnąć się do marynarki
- służyć w marynarce
Cytaty
W Holandii marynarka wojenna udostępnia swoje okręty jako platformy do kontroli rybołówstwa w morzu. źródło: Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej |
|
Nosił granatową bluzę z wykładanym kołnierzem, czapkę z nazwą szkoły marynarki wojennej na otoku, szerokie spodnie z grubego sukna, mocne buty podkute gwoździami i zachwycający pas z kotwicą na klamrze. źródło: Michał Komar: Bestiariusz codzienny |
|
Przystojni wysportowani górale są chętnie przyjmowani do marynarki wojennej, wojsk desantowych i kompanii reprezentacyjnej. źródło: autor (PŁOM) |
|
Powrócił ze swej wielkiej dorocznej podróży ćwiczebnej statek szkolny polskiej marynarki handlowej Dar Pomorza. źródło: Dziennik Polski - 2000-04-03 - Kraj - Dziś 94. dzień roku |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | marynarka |
marynarki |
|
D. | marynarki |
marynarek |
|
C. | marynarce |
marynarkom |
|
B. | marynarkę |
marynarki |
|
N. | marynarką |
marynarkami |
|
Ms. | marynarce |
marynarkach |
|
W. | marynarko |
marynarki |
Inne uwagi
Zwykle lp
Składnia
![]() |
+ | marynarka | + |
JAKA
|