nadawca nazywa osobę lub rzecz, wobec której ktoś ujawnia skrajne postawy lub emocje, o których mowa
|
Ty masz kompleks na punkcie swojego ojca.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
|
|
[...] w czasach Cesarstwa ludzie przesadzali na punkcie najnowszych zdobyczy higieny.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
|
|
Janka była dosyć wrażliwa na punkcie swojego żydowskiego pochodzenia [...].
źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
|
|
Natomiast wiele lat znosiłam jego pijaństwo, obsesję na punkcie broni [...].
źródło: NKJP: Izabela Czuban: Znalezienie mieszkań dla ofiar przemocy to obowiązek władz gminy, Gazeta Wrocławska, 1999
|
|
[...] sfeminizowane gry komputerowe wcale nie przyciągnęły rzesz kobiet. Na ich punkcie wyraźnie oszaleli za to mężczyźni i chłopcy.
źródło: NKJP: Piotr Wawoczny: Lara i inne, czyli kim jesteś Cyberkobieto?, Cosmopolitan, 1998
|
na punkcie KOGO / CZEGO
na KOGO / CZEGO punkcie |
szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
wewnętrzny: stały |
Data ostatniej modyfikacji: 27.11.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN