Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | wuj |
wujowie |
ndepr |
wuje |
depr | ||
D. | wuja |
wujów |
|
C. | wujowi |
wujom |
|
B. | wuja |
wujów |
|
N. | wujem |
wujami |
|
Ms. | wuju |
wujach |
|
W. | wuju |
wujowie |
ndepr |
wuje |
depr |
Pochodzenie
psł. *ujь 'brat matki' < 'należący do rodziny dziadka ze strony matki'
Definicja
Noty o użyciu
Używane też do określenia kuzyna matki lub ojca albo męża kuzynki matki lub ojca, albo też dalszego krewnego lub nawet niespokrewnionego znajomego rodziców.
Kwalifikacja tematyczna
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Rodzina członkowie rodziny
Relacje znaczeniowe
synonimy: | wujek |
Połączenia
- stary; bogaty, zamożny; dobry; drogi wuj
- wuj i ciotka, wuj i ciocia; ciotka i wuj, ciocia i wuj
- żona wuja
- spadek po wuju
Cytaty
[...] badacze z Instytutu Archeologii i Antropologii Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku, pod kierunkiem mgr Beaty Jurkiewicz, poszukiwali grobu wuja Kopernika [...]. źródło: NKJP: I. Kobe: Kolejny rok pracy pułtuskich archeologów we Fromborku, Tygodnik Ciechanowski, 2006-10-12 |
|
To będą urodziny mojej prababci, kończy sto lat. Przyjadą wszyscy, całe moje rodzeństwo, wujowie, kuzyni, razem kilkadziesiąt osób. źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008 |
|
Mama twierdziła, że jej wuj, Zygmunt Pułapka, dawno już wprawdzie nieżyjący, zajmował się zawodowo fryzjerstwem. źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008 |
|
Śmierć wuja Tadeusza uzmysłowiła wszystkim nie tylko kruchość życia, ale i to, że nie potrafią już żyć razem. źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005 |
|
Kamienica, w której mieszka wuj Mateusz, też jest przedwojenna, nawet toalety, jak przed wojną, są na podwórku. źródło: NKJP: Mariusz Grzebalski: Człowiek, który biegnie przez las, 2006 |
Składnia
+ | wuj | + |
CZYJ
|
|
+ | wuj | + |
KOGO
|