Chronologizacja
Odmiana
część mowy: przyimek
Pochodzenie
psł. *kъ 'w kierunku, ku, do'
1. ku miastu
Definicja
Kategoria znaczeniowa
wykładnik relacji przestrzennej i czasowej
Relacje znaczeniowe
| (quasi)synonimy: | do II |
Cytaty
|
Sala zabudowana była amfiteatralnie ustawionymi rzędami krzeseł i foteli, które łagodnie opadały ku dołowi, gdzie stał mały stolik. źródło: NKJP: Stanisław Świderski: Słowa obcego, 1998 |
|
|
Trąbki, dziesiątki pozłacanych trąbek zwróconych ku przechodzącym. źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004 |
|
|
Koncert dobroczynny miał się ku końcowi. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003 |
|
|
Przecież ma się ku jesieni, wkrótce mogą zacząć się przymrozki, będzie wiało przez dach... źródło: NKJP: Maria Nurowska: Księżyc nad Zakopanem, 2006 |
|
|
To raczej te nowe, białe, czasem dwupiętrowe wyglądają jakoś pysznie i niestosownie w poziomym pejzażu, który całkiem naturalnie zmierza ku upadkowi, w zgodzie z prawami erozji - góry, drzewa, chaty. źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995 |
Składnia
| ku KOMU / CZEMU Rz. - nazwa miejsca lub punktu w czasie |
||
| szyk: stały: antepozycja |
2. ku przestrodze
Definicja
Kategoria znaczeniowa
wykładnik celu
Relacje znaczeniowe
| (quasi)synonimy: | dla |
Cytaty
|
Choć kości tamtych bohaterów to już próchno, próchno wieczne, czemu miałbym raz jeszcze nie polec, skoro ani mój naród, ani inne mądrzejsze rzekomo narody nie wymyśliły nic lepszego nad skracanie życia swoich mężczyzn ku chwale ojczyzny [...]. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980 |
|
|
Mogę się mylić, ulec fałszywej intuicji, nie sprostać, mogę nie mieć siły albo odwagi, ale zmierzać ku dobru muszę. źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem 1995 |
|
|
Pewnie jastrząb, pomyślała Helena i podeszła do bocznej ściany, gdzie na różnych wysokościach tkwiły zżółkłe kartki ku pamięci albo ku przestrodze. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987 |
|
|
Komuniści przyrzekli, że stworzą jednostce optymalne warunki społeczne dla jej intelektualnego i moralnego rozwoju ku pożytkowi Ogółu. źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985 |
Składnia
| ku KOMU / CZEMU Rz. - nazwa stanu rzeczy |
||
| szyk: stały: antepozycja |
3. ku mojemu zaskoczeniu
Definicja
Kategoria znaczeniowa
wykładnik współwystępowania
Cytaty
|
Na stół, ku ogólnej radości, wjechała, poprzedzana falą rozkosznego aromatu, micha wieprzowiny duszonej z rodzynkami. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002 |
|
|
Po tygodniu pojechaliśmy do Kioto, pozostawiając kota pod opieką pani Watanabe z naprzeciwka, ku uciesze jej uroczych dzieciaków. źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985 |
|
|
Były to w sumie dość ciemne interesy, lecz zdarzali się także ludzie pokroju krawca Kujawskiego, bogacza i kolekcjonera, który ku zdumieniu swych klientów okazywał się często człowiekiem dobrego serca i szerokiego gestu. źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorki: Początek, 1986 |
|
|
Mock - ku zaskoczeniu dorożkarza - usadowił się obok niego. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003 |
|
|
Więc chociaż idą powoli, wyprzedzają Czelcową, ku jej niezadowoleniu, w drodze do bramy. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 1, 1986 |
Składnia
| ku CZEMU Rz. - nazwa stanu psychicznego |
||
| szyk: stały: antepozycja |