UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wujcio

rzadziej wujciu

1849, Biblioteka Warszawska: pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi, Tom 1, books.google.pl

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Inne uwagi

W M lp używa się też formy wujciu, która uznawana jest za krakowską.

Zob. wuj

ekspresywnie o wujku

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Rodzina członkowie rodziny

	Chciałam sprawdzić, dlaczego Bonerowska 10 jest zamknięta? Mieszkali tam przed wojną wujcio i ciocia Tusia Grünbergowie [...]. źródło: NKJP: Majka Lisińska-Kozioł: Dziewczynka z Bonerowskiej, Dziennik Polski, 2008-05-10
	Był dojrzałym facetem. Właściwie już bardziej niż dojrzałym. Nie powinien oczekiwać, że wujcio znów poprowadzi go za rękę, jak w czasach, kiedy był małym chłopczykiem, któremu brakowało obecności ojca. źródło: NKJP: Marek Harny: Zdrajca, 2007
	A nie zna obywatel milicjant mojego wujcia? On jest bardzo wesoły i... i nazywa się Eustachy Kużewik. Nie zna go pan? źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
	Dalsza część imprezy [...]... Wujcio przyszedł ze swoją sympatią (oboje w wieku, lekko powiedziawszy, średnim, bardzo weseli i sympatyczni). źródło: Internet: joemonster.org
	[...] wujciu kupił Tymiemu na spóźnione urodziny tablicę, taką do pisania [...]. źródło: Internet: babyboom.pl

	+	wujcio	+	CZYJ
	+	wujcio	+	KOGO

Data ostatniej modyfikacji: 19.05.2017