UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

liczebnik zbiorowy

Odmiana

typ frazy: fraza rzeczownikowa

m3, odmienny: liczebnik, zbiorowy

Definicja

jęz. 
liczebnik wskazujący na to, ile jest osób, rzeczy i innych obiektów różnej płci, osobników młodych, zwłaszcza zwierząt, łączy się też z rzeczownikami, które występują tylko w liczbie mnogiej

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

KATEGORIE FIZYCZNE Ilość, liczby i liczenie

Cytaty

Tak się dzieje w przypadku łączliwości z rzeczownikami typu plurale tantum, jak skrzypce, usta, które wymagają liczebnika zbiorowego: pięcioro skrzypiec, dwoje ust. Podobnie rzecz ma się z rzeczownikami nijakimi na -ę, jak imię, dziewczę, kurczę.

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

Dwójka nie jest liczebnikiem zbiorowym, jeśli już to głównym. Zbiorowe w mianowniku mają końcówkę -oro (pięcioro) lub -oje (dwoje).

źródło: NKJP: Internet

Liczebnik zbiorowy łączy się z rzeczownikiem w dopełniaczu, z wyjątkiem form celownika i miejscownika.

źródło: NKJP: Internet

Zwykle łączą się z liczebnikami zbiorowymi (dwoje skrzypiec, troje drzwi). Nieraz liczebnik zbiorowy bywa też zastępowany tzw. „wykładnikiem miary”, np. jedne okulary - jedna para okularów.

źródło: NKJP: Internet

Data ostatniej modyfikacji: 29.06.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj