UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

glin

Chronologizacja

1850, Bańk

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. glin
gliny
D. glinu
glinów
C. glinowi
glinom
B. glin
gliny
N. glinem
glinami
Ms. glinie
glinach
W. glinie
gliny

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

Zob. glina

Definicja

chem. 
lekki, srebrzystobiały metal, odporny na korozję, dobrze przewodzący prąd i ciepło, używany do wyrobu naczyń kuchennych, części samochodowych i samolotowych oraz w przemyśle elektronicznym i budownictwie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Ziemia minerały i pierwiastki

CZŁOWIEK I TECHNIKA Przemysł materiały używane w przemyśle

CZŁOWIEK I TECHNIKA Budownictwo materiały, narzędzia i maszyny budowlane

Relacje znaczeniowe

synonimy:  aluminium
hiperonimy:  substancja

Połączenia

  • siarczan, tlenek glinu

Cytaty

Zamiast metalowym wiertłem miażdżącym i tnącym powierzchnię zęba, doktor Dobkowski próchnicę usuwa mocno sprężonym tlenkiem glinu, przypominającym drobniutki piasek.

źródło: NKJP: (AK): Borowanie bez bólu, Super Express, 2006

Przez długi czas podejrzewano u chorych zatrucie glinem (aluminium) z wody lub aluminiowych naczyń, używanych w gospodarstwie domowym.

źródło: NKJP: Ewa Nowakowska: Enzym pamięci, Polityka, 2000-03-11

Data ostatniej modyfikacji: 07.04.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj