UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

eufemistyczny

1900, SJPWar

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. eufemizm

książk.

taki, którego używa się w miejscu wyrazu lub wyrażenia uważanego za zbyt dosadne, nieprzyzwoite, krępujące lub mogące obrazić czyjeś uczucia

[eu-femistyczny]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

	synonimy:	eufemiczny
	hiperonimy:	omowny

eufemistyczny zwrot; eufemistyczna nazwa; eufemistyczne określenie, sformułowanie

	- Zabójcy syna jeszcze nie znaleźliśmy. - Jeszcze? Dość eufemistyczne określenie, biorąc pod uwagę, że policja nie ma najdrobniejszego tropu. źródło: NKJP: Paweł Pollak: Kanalia, 2006
	Pseudokibice, kibole. [...] To eufemistyczne określenia bandziorów, którzy terroryzują stadiony, biją się z policją, wychodzą na ulice. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski, Jakub Stachowiak: Piłka i pałki, Polityka, nr 2631, 2007-12-01
	Jest tam również eufemistyczne sformułowanie „ograniczenie populacji”, podczas gdy wiadomo, że chodzi po prostu o zabijanie. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 20. posiedzenia Senatu RP w dniu 3 lipca 2002 r.
	Sterujący polską transformacją w latach 1989-90 uważali prywatyzację za coś bardzo konfliktogennego. Zewnętrznym wyrazem tego było unikanie samego słowa „prywatyzacja” i posługiwanie się określeniami eufemistycznymi : „przekształcenia własnościowe” czy „zachodnia struktura własności”. źródło: NKJP: Jan Szomburg: Nowy powód do kłótni, Gazeta Wyborcza, 1994-02-23

Data ostatniej modyfikacji: 11.09.2016