Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | antonimia |
antonimie |
|
| D. | antonimii |
antonimii |
neut |
| antonimij |
char | ||
| C. | antonimii |
antonimiom |
|
| B. | antonimię |
antonimie |
|
| N. | antonimią |
antonimiami |
|
| Ms. | antonimii |
antonimiach |
|
| W. | antonimio |
antonimie |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
internac.
ang. antonymy
fr. antonymie
niem. Antonymie
gr. antí '(na)przeciw' + gr. ónyma 'nazwa, imię; wyraz'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język
Relacje znaczeniowe
| antonimy: | synonimia |
Połączenia
- antonimia i synonimia
- zjawisko antonimii
- zajmować się antonimią
Cytaty
|
Główną dziedziną zainteresowań autora jest semantyka leksykalna (synonimia, antonimia, polisemia) i leksykografia. źródło: NKJP: Internet |
|
|
Antonimy tworzą dwa bieguny skali, której środek odpowiada wspomnianej normie, wielkości przeciętnej, zaś po obu jej stronach rozciąga się strefa pośrednia, np. „ani duży, ani mały”. Tym różni się antonimia od tzw. komplementarności, tj. takiego przeciwstawienia, w którym zanegowanie jednego członu prowadzi do uznania drugiego, jak to widać np. w derywatach zaprzeczonych: nauczycielski - nienauczycielski. źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996 |