- Apsik! - kichnęła Ewa. - Mąka wpadła mi do nosa! Apsik! - Apsik, apsik! - zawtórował Wacek.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Pan Tu i Pan Tam, 1986
- Czemuż to pani tak opatulona? - spytał z troską. - Proszę się rozpiąć. W aucie klimatyzacja, zgrzeje się pani, przeziębi i słodki nosek będzie robił: a psik .
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
Było to jedyne ciche miejsce, chociaż na biuro detektywistyczne raczej nie wyglądało, pełne kurzu i pajęczyn. [...] - A psik ! A psik! - rozkichał się Dominiczek. - A psik! - poszedłem w jego ślady.
źródło: NKJP: Małgorzata Strękowska-Zaremba: Detektyw Kefirek i pierwszy trup, 2011
Nasz gość wzbudzał wielkie zainteresowanie wśród odwiedzających nas turystów. Wszystkim chętnie udzielał instruktażu zażywania tabaki. Za jego też sprawą, co chwilę, u stóp Wieżycy słychać było donośne aaaa... psik.
Biały kot wskoczył na parapet, liznął kostkę cukru, którą bardzo wykwintnie trzymała w dwóch palcach. - Apsik , skacina - powiedziała bez gniewu, topiąc palce w futrze ulubieńca.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Spomiędzy poduszeczek przednich łap wysunęły się kocie pazurki. - Nigdy? A psik! – warknął Kola, prezentując w odpowiedzi własne uzębienie.