UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zawieja

Chronologizacja

1861, SJPWil

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zawieja
zawieje
D. zawiei
zawiei
C. zawiei
zawiejom
B. zawieję
zawieje
N. zawieją
zawiejami
Ms. zawiei
zawiejach
W. zawiejo
zawieje

Inne uwagi

W D. lmn używa się również formy zawiej, która jest używana za niepoprawną.

Pochodzenie

ogsł. *zavěja / *zavějь 'zawieja; obfite opady śniegu, którym towarzyszą mocne podmuchy wiatru'

Rzeczownik od przedrostkowego czasownika *za-vějati ‘zawiać’; zob. wiać

Definicja

śnieżyca, podczas której wieje silny wiatr

Noty o użyciu

D. C. Ms. lp i D. lm wymawiane: [zawieji].

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Pogoda zjawiska atmosferyczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:  kurniawa, zadymka, zawiew

Połączenia

  • zimowa zawieja; zawieja śnieżna
  • zawieje i zamiecie; mróz i zawieje
  • powodować zawieje

Cytaty

Kiedy kondukt zbliżał się do bram cmentarza, szalała śnieżna zawieja.

źródło: NKJP: Marcin Sitko: Docenić chwilę, Dziennik Zachodni, 2003-02-03

Wiatr umiarkowany, chwilami dość silny (w porywach około 15 m/sek.) z kierunków zachodnich, może powodować lokalne zawieje i zamiecie śnieżne.

źródło: NKJP: (PS): Mroźno i pochmurno, Dziennik Polski, 2005-03-10

Powietrze rześkie, zawieja ucichła nad ranem, lekki trzymał mróz, śnieg chrzęścił pod butami.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980

- Pogoda okropna. Nie gniewaj się, ale czy to ma sens, żebyś wychodziła z domu na taką zawieję?

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979

Data ostatniej modyfikacji: 14.04.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj