kobieciarz

Nie wiem, czego się spodziewałam, że Andrzej zawsze będzie na mnie czekał? Jak przed laty w Budapeszcie, kiedy czułam się wręcz osaczona jego miłością i broniłam się, i uciekałam. Wtedy nie był kobieciarzem, liczyłam się tylko ja. Sądziłam, że ta sprawa z J. to pojedynczy wyskok, a teraz widzę, jak bardzo się myliłam.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009

- Nie, wystarczyły mi dokumenty źródłowe z minionych wieków, bo przecież nie zależało mi na „odkrywaniu Ameryki”, a raczej na odnalezieniu kolorytu dawnych wieków [...]. - Na przykład? - O Kazimierzu Wielkim, który był wielkim kobieciarzem; tak strasznym, że po nocach rozpustnych jeszcze szedł do Esterki, by z tą kochanką doznać dalszych rozkoszy.

źródło: NKJP: Wacław Krupiński: Podwójnie zakochani, Dziennik Polski, 2006-12-29

O związku jednak nadal nie myślałem, a atrakcyjne czterdziestolatki były to zwykle mężatki, znudzone swoimi partnerami, nie na tyle jednak, żeby wiązać się ze mną, tym bardziej że miałem opinię kobieciarza. Taki mężczyzna dobry jest do krótkich, gorących romansów, nie do małżeństwa.

źródło: NKJP: Anna Bolecka: Concerto d'amore, 2004

Waga. Panowie spod tego znaku to prawdziwi kobieciarze. Umieją się podobać, dlatego przyciągają tłumy płci pięknej. Są bardzo niezdecydowani i podobają im się praktycznie wszystkie panie. Jeśli jednak zakochają się mocno, potrafią być przykładnym mężem, ojcem i przyjacielem. Jednak nie na długo...

źródło: NKJP: (d): Jak kochają znaki zodiaku?, Dziennik Łódzki, 2004-02-14