UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

banjo

rzadziej bandżo

Chronologizacja

1934, SJPDor

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. banjo
banjo
D. banjo
banjo
C. banjo
banjo
B. banjo
banjo
N. banjo
banjo
Ms. banjo
banjo
W. banjo
banjo

Pochodzenie

ang.

Definicja

strunowy instrument muzyczny podobny do mandoliny, złożony z okrągłego pudła obciągniętego skórą oraz długiej wąskiej szyjki

Warianty

  • rzadziej bandżo

Wymowa

[bandżo] lub [bandżjo]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka muzyka

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  instrument

Połączenia

  • banjo i fortepian, banjo i gitara, banjo i mandolina
  • wirtuoz; dźwięk banjo
  • gra na banjo
  • grać na banjo

Cytaty

Tutaj grałem w orkiestrze. Byłem skrzypkiem, grywałem także na banjo - i z tego żyłem.

źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957

Ten wspólny język, pod względem muzycznym, opierał się na dołączeniu do elektrycznego składu rockowego countrowego instrumentarium (banjo, skrzypce, mandolina, gitara hawajska).

źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronnika czasów popkultury, 2000

Był też śpiewak z banjo, garbus. W repertuarze miał rumbę Ameryka z głupimi słowami [...].

źródło: NKJP: Maria Iwaszkiewicz: Z pamięci, 2006

Z bandżo przestawił się wówczas znowu na gitarę.

źródło: NKJP: Marta Bosak: Harmonijka i mikrofon, Gazeta Krakowska, 2003-12-07

Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj