UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

blagier

Chronologizacja

1899, Bańk

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. blagier
blagierzy
ndepr
blagiery
depr
D. blagiera
blagierów
C. blagierowi
blagierom
B. blagiera
blagierów
N. blagierem
blagierami
Ms. blagierze
blagierach
W. blagierze
blagierzy
ndepr
blagiery
depr

Pochodzenie

fr. blagueur

Definicja

książk. 
osoba, która za pomocą kłamstwa stara się się wywrzeć dobre wrażenie na odbiorcy

Wymowa

[blagier]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  bajczarz, bajerant, koloryzator
hiperonimy:  kłamca

Cytaty

Telewizyjne programy wyborcze traktuję więc jak kabaretową paradę blagierów i nie obrażam się, jeśli po kilku miesiącach okazuje się, że większość danych w nich obietnic nie zostaje spełniona.

źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

W Trapanii [...] przysiada się jakiś starszy facet do stołu i kiedy zaczyna się mówić o pierwszym z brzegu filmie, mówi, że on to napisał. Cóż za potworny blagier i hochsztapler!

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Podróże do Włoch, 1977

Literatura światowa zna wielu wspaniałych blagierów, i z reguły są to najzabawniejsze postaci powieści i dramatów. Pierwszego wzorowego chwalipiętę, żołnierza samochwałę, wymyślił starożytny Plaut, którą to figurę później twórczo adaptował Szekspir (Falstaff), ale także nasz Henryk Sienkiewicz, opisując wyczyny Jana Onufrego Zagłoby, który wsławił się między innymi tym, że królowi szwedzkiemu podarował Niderlandy.

źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Parada blagierów, Polityka nr 2239, 2000-04-01

Data ostatniej modyfikacji: 18.04.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj