UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dorzeczność

Chronologizacja

1807, SL

1.a cecha

Definicja

cecha czegoś, co ma sens

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

sprzeczne:

absurdalność, niedorzeczność

Cytaty

Jest też pierwszym myślicielem XIX wieku, który tak daleko idące konsekwencje wyciągnął ze zwątpienia w dorzeczność misji narodu polskiego.

źródło: NKJP: Andrzej Fabianowski: Recenzje, Literatura, 1984

W tym dziedzictwie trzeba podkreślić i zaakcentować stronę egzystencjalną, ponieważ to ona decyduje o dorzeczności myślenia filozoficznego, o jego powiązaniu z tym, co rzeczywiście jest.

źródło: Jerzy Michnacz: Wrażliwość na istnienie, Wrocławski Przegląd Teologiczny, 2009 (dbc.wroc.pl)

[...] zaskoczył dorzecznością wypowiedzi.

źródło: Internet: kalikles.pardon.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dorzeczność	dorzeczności
D.	dorzeczności	dorzeczności

C.	dorzeczności	dorzecznościom
B.	dorzeczność	dorzeczności
N.	dorzecznością	dorzecznościami
Ms.	dorzeczności	dorzecznościach
W.	dorzeczności	dorzeczności

Inne uwagi

Zwykle lp

1.b objaw

Definicja

coś co ma sens

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

sprzeczne:

absurd, niedorzeczność, paranoja

Cytaty

Nieważny był potencjalny irrealizm planowanych przedsięwzięć. Wizja odniesienia sukcesu była tak ekscytująca, że jakakolwiek dorzeczność nie miała racji bytu.

źródło: Internet: retromuzyka.pl

Interesowało go wszystko, niedorzeczności tak samo, jak wiadome dorzeczności.

źródło: Internet: maciejcislo.natemat.pl

[...] sami siebie nie rozumieją, gubiąc się w niedorzecznościach będących dorzecznościami tylko na gruncie prawdziwości absurdu [...].

źródło: Internet: jhs.fora.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dorzeczność	dorzeczności
D.	dorzeczności	dorzeczności

C.	dorzeczności	dorzecznościom
B.	dorzeczność	dorzeczności
N.	dorzecznością	dorzecznościami
Ms.	dorzeczności	dorzecznościach
W.	dorzeczności	dorzeczności

2. człowieka

Definicja

przest.

cecha kogoś, kto jest odpowiedzialny, postępuje rozważnie i można na nim polegać

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Cytaty

Te próby pośmiertnej obrony są z gruntu chybione - a jemu uchybiają. To tak, jakby tracił nie tylko miarę, ale i wszelką dorzeczność, trawiony chorobą.

źródło: Marian Hemar: Listy do Mieczysława Grydzewskiego, 2015

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dorzeczność	dorzeczności
D.	dorzeczności	dorzeczności

C.	dorzeczności	dorzecznościom
B.	dorzeczność	dorzeczności
N.	dorzecznością	dorzecznościami
Ms.	dorzeczności	dorzecznościach
W.	dorzeczności	dorzeczności

Inne uwagi

Zwykle lp

Data ostatniej modyfikacji: 15.03.2018