UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

birbant

Chronologizacja

1807, SL

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. birbant
birbanci
ndepr
birbanty
depr
D. birbanta
birbantów
C. birbantowi
birbantom
B. birbanta
birbantów
N. birbantem
birbantami
Ms. birbancie
birbantach
W. birbancie
birbanci
ndepr
birbanty
depr

Pochodzenie

wł. birbante ' hultaj, łajdak'

Definicja

przest. 
osoba, która prowadzi beztroski i towarzyski tryb życia, tracąc czas i pieniądze na zabawy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Czas wolny rozrywka

Relacje znaczeniowe

synonimy:  hulaka, oczajdusza

Cytaty

To był wielki talent i wielki birbant. Dwukrotnie przegrał swój dom w karty i dwukrotnie odkupił mu go przyjaciel Jan Kiepura. To nie pomogło, Gruszczyński pił coraz więcej, stracił dom, popadł w zapomnienie.

źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Powrót słońca w Milanówku, Polityka, 2003-11-08

Dawny hulaka, birbant i utracjusz stał się dla okupowanej Warszawy ostatnim symbolem świetnej przeszłości Rzeczypospolitej. Otacza go powszechny szacunek i sympatia.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960

Gryfa można by wziąć na pierwszy rzut oka za nieco rozpieszczonego jedynaka. Birbanta trwoniącego rodzicielską pensję na wino i kobiety.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie - Kroniki Drugiego Kręgu: Księga II, 2002

Do Gdańska zjeżdżało także wielu cudzoziemców [...], tak więc wielojęzyczny korowód birbantów hulał po mieście „na kształt młodych diabłów”. Odbywały się też wystawne bale w domach cechowych i prywatnych salonach patrycjuszy.

źródło: NKJP: Antoni Kozłowski: Historia trunkiem pisana, Dziennik Bałtycki, 2000-01-14

Data ostatniej modyfikacji: 19.09.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj