UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rywalka

Chronologizacja

1752, SL

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rywalka	rywalki
D.	rywalki	rywalek

C.	rywalce	rywalkom
B.	rywalkę	rywalki
N.	rywalką	rywalkami
Ms.	rywalce	rywalkach
W.	rywalko	rywalki

Pochodzenie

Od: rywal

1. o stanowisko

Definicja

kobieta, która współzawodniczy o coś z inną osobą

Noty o użyciu

Wyraz może być również używany w odniesieniu do rzeczowników mających rodzaj gramatyczny żeński, oznaczających instytucje, zwierzęta, a nawet przedmioty nieożywione, np. Turcja pod względem atrakcyjności turystycznej jest rywalką Grecji .

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

konkurentka

Połączenia

doświadczona, godna, mocna, największa, silniejsza, słaba; młoda, młodsza; odwieczna; utytułowana rywalka
atak; drużyna, zespół rywalek
przewaga, zwycięstwo nad rywalką
pojedynek, walka z rywalką
rywalka prowadziła, przegrała, walczyła, wygrała, zwyciężyła
ustępować rywalkom pod względem czegoś
dogonić, przewyższać, wyprzedzić, znokautować rywalkę; gromić, pokonać, rozgromić rywalki

Cytaty

	Po pierwszych dwóch minutach walki Karina przegrywała 1:5, ale w drugiej rundzie [...] wygrała 16:14. Warto dodać, że rywalka Kariny na polskich matach była niepokonana od ponad roku. źródło: NKJP: Sport amatorski, Gazeta Poznańska, 2003-11-14
	[...] będzie miał poważną rywalkę do fotela rzecznika ubezpieczonych. Kontrkandydatką do tego stanowiska ma być [...] sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. źródło: NKJP: Artur Makowiecki: Wszystkiego po trochu, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2007-11-13
	Kobiety zawsze były przyczyną komplikacji. Jasio ich nie rozumiał i właściwie niezbyt je lubił. A teraz podczas walk stały się jego rywalkami do sławy. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Czyściec, 1992
	Już przed laty Turcja zaczęła przeganiać pod względem atrakcyjności turystycznej swoją odwieczną rywalkę, Grecję. źródło: NKJP: Telekomunikacja w podróży, Dziennik Zachodni, 2010-07-05

Składnia

	+	rywalka	+	(CZYJA) + (do CZEGO)
	+	rywalka	+	(KOGO/CZEGO) + (do CZEGO)

2. o mężczyznę

Definicja

kobieta, która konkuruje z inną kobietą, starając się zdobyć uczucia mężczyzny

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

Cytaty

	[...] była przez wiele miesięcy skazana na mękę obserwowania, jak narzeczonego, a potem męża, coraz bardziej omotuje starsza rywalka. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
	Nie potrafiła rozmawiać normalnie z mężczyznami (nawet ze swoimi kolegami) - każdego traktowała jak potencjalnego adoratora, którego w dodatku nie może zdobyć przez swoją tuszę. W koleżankach, zwłaszcza tych atrakcyjniejszych od siebie, widziała tylko rywalki. źródło: NKJP: Agata Pumatyńska: Seks czy dieta, Cosmopolitan, 2000
	Odkrywszy, że mąż ją zdradza, [...] zdołała zidentyfikować swą rywalkę i oddać się całej serii mniej lub bardziej infantylnych czy też szatańskich machinacji, po to tylko, by wyeliminować tę osobę, którą okazała się przyjaciółka i koleżanka z pracy. źródło: NKJP: Julia Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, 2007
	Wozi żonę do zamku na schadzki z królem, upewniając się, że nie gości tam rywalka żony, jego własna siostra Elżbieta Lubomirska. źródło: Grażyna Plebanek: Córki rozbójniczki, 2013 (books.google.pl)

Składnia

	+	rywalka	+	(CZYJA)
	+	rywalka	+	(KOGO)

Data ostatniej modyfikacji: 09.01.2019