UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

penitent

Chronologizacja

XVII w., Kart XVII-XVIII

1. przy konfesjonale

Definicja

rel. 
osoba, która w Kościele katolickim przystępuje do spowiedzi

Pochodzenie

internac.

ang. penitent

fr. pénitent

niem. Pönitent

z łac. kośc. poenitens 'pokutujący'

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

Połączenia

  • dobry penitent
  • dusza, postawa, sumienie, życie; grzechy; spowiedź penitenta
  • spowiednik i penitent
  • klęcznik dla penitenta
  • penitent spowiada się, wyznaje grzechy
  • pomóc penitentowi
  • spowiadać penitentów
  • czekać na penitentów

Cytaty

Każdy spowiednik - odwołując się także do swojego własnego przeżywania spowiedzi - winien nieustannie pamiętać o tym, iż wyznanie grzechów jest zwykle dla penitenta trudne i wymaga jego wewnętrznego upokorzenia się.

źródło: NKJP: Sztuka spowiadania. Poradnik dla księży, 2010

Jan Paweł II w każdy Wielki Piątek jest jednak nie tylko papieżem. Tradycyjnie już, jak każdy kapłan tego dnia, wysłuchuje spowiedzi penitentów i udziela im sakramentu pojednania.

źródło: NKJP: Procesja w Koloseum, Dziennik Polski, 2001-04-14

Z opowieści księży wynika, że penitenci spowiadają się z grzechów, czyli świadomego przekroczenia przykazań Bożych i kościelnych. Niestety, penitenci traktują spowiedź w sposób stereotypowy [...], posługując się formułkami wypowiedzi zapamiętanych z czasów ich pierwszych Komunii św.

źródło: NKJP: Rekolekcje, Tygodnik Siedlecki, 2008-11-26

[...] Kościół rozgrzesza grzesznika, jeżeli penitent okaże żal i chęć poprawy (ma świadomość grzechu).

źródło: NKJP: Czesław Mirosław Szczepaniak: Spojrzenie na Dekalog cz. V, Wychowawca nr 173, 2007-05

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. penitent
penitenci
ndepr
penitenty
depr
D. penitenta
penitentów
C. penitentowi
penitentom
B. penitenta
penitentów
N. penitentem
penitentami
Ms. penitencie
penitentach
W. penitencie
penitenci
ndepr
penitenty
depr

2. na lodowcu

Definicja

geogr. 
śnieżno-lodowa forma w kształcie wysokiego stożka, występująca w skupiskach na lodowcach

Pochodzenie

ang. penitente

fr. penitente

z hiszp. (nieve) penitente '(śnieg) pokutujący'

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Ziemia ukształtowanie terenu

Relacje znaczeniowe

synonimy:  pokutnik

Cytaty

O wpływie suchości powietrza i działania promieni słonecznych świadczą właśnie kształty pojedynczych penitentów. Obtopione są części wystawione do słońca [...].

źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988

Lodowiec jest tak spękany i najeżony penitentami [...].

źródło: Internet: globtroter.pl

Po godzinnym marszu stanąłem przed nową szczeliną. Tej już nie mogłem obejść, bo przecinała lodowiec na całej jego szerokości. Usiadłem na czubku penitenta, wyciągnąłem z kieszeni trochę suszonych owoców i kawałek czekolady.

źródło: Internet: sussex.info.pl

Związani ze względu na sporą ilość szczelin, rozpoczęliśmy mozolne przerąbywanie się przez strome pola ostrych jak noże penitentów, sięgających średnio do pół uda.

źródło: NKJP: goryonline.com

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. penitent
penitenty
D. penitenta
penitentów
C. penitentowi
penitentom
B. penitent
penitenty
N. penitentem
penitentami
Ms. penitencie
penitentach
W. penitencie
penitenty
Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj