UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dziwaczka

Chronologizacja

1545, Bańk

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dziwaczka
dziwaczki
D. dziwaczki
dziwaczek
C. dziwaczce
dziwaczkom
B. dziwaczkę
dziwaczki
N. dziwaczką
dziwaczkami
Ms. dziwaczce
dziwaczkach
W. dziwaczko
dziwaczki

Pochodzenie

Zob. dziw

Definicja

kobieta zwracająca uwagę mówiącego swoim nietypowym wyglądem lub zachowaniem, które są oceniane jako zbyt odbiegające od normy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka wygląd

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ekscentryczka

Połączenia

  • stara dziwaczka
  • uchodzić, uważać kogoś za dziwaczkę

Cytaty

Kobiety, które zostawały przy panieńskim albo, co gorsza, nosiły dwuczłonowe nazwiska, uchodziły za dziwaczki.

źródło: NKJP: GZ: Ślub przed urzędem, Trybuna Śląska, 2001-10-26

- Mnie - zachichotała Fringilla Vigo - zawsze uważano za dziwaczkę i buntowniczkę.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

[...] „Miłość” - to opowieść o pewnej znajomej narratora, starej kobiecie, ekscentryczce i dziwaczce, która przez całe swoje burzliwe życie szukała miłości.

źródło: NKJP: W księgarni, Dziennik Polski, 2000-11-14

Nie rozumiał jej spowiednik, który przez dłuższy czas traktował Weronikę jak co najmniej dziwaczkę, jeśli nie wręcz osobę chorą psychicznie.

źródło: NKJP: Roland Prejs: Weronika Giuliani, Głos Ojca Pio, 2003-02

Data ostatniej modyfikacji: 27.10.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj