XVI w.,
SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
starucha
|
staruchy
|
|
| D. |
staruchy
|
staruch
|
|
|
|
| C. |
starusze
|
staruchom
|
|
| B. |
staruchę
|
staruchy
|
|
| N. |
staruchą
|
staruchami
|
|
| Ms. |
starusze
|
staruchach
|
|
| W. |
starucho
|
staruchy
|
|
pot.
pogard.
stara kobieta, do której mówiący ma negatywny stosunek
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
starzenie się
- bezzębna; złośliwa starucha
- postać; twarz staruchy
|
Kłania mi się taka starucha, co to jej w ogóle nie chciałam widzieć, tylko patrzyłam w zupełnie inną stronę i absolutnie ją zignorowałam.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek, Wolna Trybuna, 1985
|
|
Między bajki można włożyć opowieści o tym, że wiedźmy to wstrętne staruchy, które rzucają złe uroki.
źródło: NKJP: Agnieszka Filipowicz: Loty na miotle, Gazeta Krakowska, 2006-09-04
|
|
W starusze było coś odpychającego.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
|
Data ostatniej modyfikacji: 24.10.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN