XVII/XVIII w., kartXVII-XVIII
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
arak
|
araki
|
|
| D. |
araku
|
araków
|
|
| C. |
arakowi
|
arakom
|
|
| B. |
arak
|
araki
|
|
| N. |
arakiem
|
arakami
|
|
| Ms. |
araku
|
arakach
|
|
| W. |
araku
|
araki
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
tur.
arak
z
ar.
'araq
'pot; sok; napój alkoholowy'
charakterystyczny dla krajów arabskich wysokoprocentowy napój alkoholowy o silnym zapachu i smaku anyżu
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki
|
Niebawem opróżnili obydwie butelki araku.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
|
|
[...] Przyglądaliśmy się, popijając drobnymi łyczkami arak, jak policjanci prowadzą do ciupy skutych parobków i dworusów.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1968
|
|
Co najdziwniejsze, dziadek, miłośnik araku i herbaty z rumem, doprowadził do zlikwidowania jedynej we wsi karczmy [...].
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Zapomniany Kraków, 2007
|
|
Herbatę pito samą, a także ze śmietanką lub z arakiem i cytryną.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
|
Data ostatniej modyfikacji: 10.09.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN