UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

deklamator

Chronologizacja

1821, A. Szumowski, "Wypisy polskie zebrane prozą i wierszem...", books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	deklamator	deklamatorzy	ndepr
M.	deklamator	deklamatory	depr
D.	deklamatora	deklamatorów
C.	deklamatorowi	deklamatorom
B.	deklamatora	deklamatorów
N.	deklamatorem	deklamatorami
Ms.	deklamatorze	deklamatorach
W.	deklamatorze	deklamatorzy	ndepr
W.	deklamatorze	deklamatory	depr

Pochodzenie

łac. dēclāmātor

1. poezji

Definicja

książk.

osoba wygłaszająca z pamięci utwory literackie i odpowiednio interpretująca je głosem

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka literatura

Relacje znaczeniowe

synonimy:

recytator

Połączenia

deklamator poezji, wierszy

Cytaty

	Tymczasem Iwan [...] rzucił pierwsze słowa, które zabrzmiały głucho i przygnębiająco, ale w miarę jak deklamator, obdarzony ładną barwą głosu i wrodzonym talentem, się rozkręcał, tekst nabierał siły i zaczynał swoje własne, kolejne życie w umysłach chłonącej go widowni [...]. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	[...] W przytoczonym wierszu, analizowanym w szerszym kontekście, poeta dokonuje krytyki modnych w Rzymie w jego czasach deklamacji; taki deklamator występował w płaszczu, bąkał coś przez nos, czasami nawet śpiewał [...]. źródło: NKJP: Krzysztof Pawłowski: Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji, 2003
	Konstanty pięknie grał na fortepianie, śpiewał barytonem i na wszystkich wieczorkach młodzieży w Rydze słynął jako deklamator patriotycznej poezji. źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Dolina Issy, 1955
	Po paru minutach słuchacze byli już na tyle znudzeni, że zaczęły się przyciszone rozmowy. Deklamator podnosił głos, by je zagłuszyć, co z kolei powodowało, że rozmawiano jeszcze głośniej. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003

2. frazesów

Definicja

książk. pejorat.

osoba wypowiadająca wzniosłe i obiecujące słowa oraz deklaracje, które nie mają odbicia w rzeczywistości

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Cytaty

[...] deklamatorzy wzniosłych i podniosłych haseł [...] zwierzali się po czwartym, a jednostki bardziej szczere albo o słabszej głowie już po trzecim kieliszku, że niczego nie rozumieją.

źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2006-01-13

Był on okropnym połączeniem patetycznego deklamatora z szubrawcem i durniem. Był to blagier, który wymyślił sobie genealogię i wywiódł swój ród od bożka Jaćwingów.

źródło: Internet: bibula.com

Składnia

deklamator

CZEGO

Data ostatniej modyfikacji: 24.05.2017