UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

chełpliwie

Chronologizacja

1564, SPXVI

Odmiana

część mowy: przysłówek

stopień równy chełpliwie
stopień wyższy chełpliwiej

Pochodzenie

Zob. chełpić się

Definicja

książk.  pejorat. 
chwaląc samego siebie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  samochwalczo, samochwalnie

Połączenia

  • oświadczyć, powiedzieć, rzec, uśmiechnąć się chełpliwie

Cytaty

– Słyszałeś, co zostało z tego chłopca, który tu niedaleko mieszkał? Same majteczki. – Mnie nikt tak nie podejdzie jak jego – obwieścił chełpliwie. Prawdę mówiąc, spodziewała się odpowiedzi w tym tonie.

źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

Ponieważ młodość pełna jest rozmaitych rojeń, pomyślałem także chełpliwie, że z pewnością na dworze niezwykłego Hohenstaufa znalazłbym odpowiednie miejsce dla siebie, a moje wybitne zdolności zostałyby tam odpowiednio wykorzystane.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

- Mnie zaś nie zadrży dłoń z toporem nawet po całym antałku najmocniejszego trunku - oświadczył chełpliwie na zakończenie.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

Przy całym uznaniu dla jego wierności zespołowi „Tygodnika Powszechnego” irytował mnie trochę, że się z tą swoją godną uznania postawą zbyt jakby chełpliwie obnosił.

źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004

Chętnie, raczej chełpliwie, mówił o sobie.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969

Data ostatniej modyfikacji: 06.08.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj