Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | pedanteria |
pedanterie |
|
D. | pedanterii |
pedanterii |
neut |
pedanteryj |
char | ||
C. | pedanterii |
pedanteriom |
|
B. | pedanterię |
pedanterie |
|
N. | pedanterią |
pedanteriami |
|
Ms. | pedanterii |
pedanteriach |
|
W. | pedanterio |
pedanterie |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
fr. pédanterie
z wł. pedanteria
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
Relacje znaczeniowe
synonimy: | pedantyzm | |
antonimy: | bałaganiarstwo |
Połączenia
- przesadna; niemiecka pedanteria
Cytaty
Nie powinno się właściwie mówić źle o umarłych, ale denerwowała mnie ta jego posunięta do przesady pedanteria. Niszczył wszystkie niepotrzebne papiery, nawet listy ode mnie. źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Bardzo dużo pajacyków, 1968 |
|
Z niemiecką pedanterią przygotowano spis zdawczo-odbiorczy i dokumentację fotograficzną. źródło: NKJP: Hanna Wieczorek, Justyna Kościelna: Berlinka spogląda na Wrocław, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-08-11 |
|
- Wziął moją kartę mobilizacyjną i kreśląc jakieś znaki, przybijając z fachową pedanterią pieczątki, wyjaśnił mi sytuację. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955 |
|
Swoją drogą, kiedy od wczesnej wiosny ojciec na dobre zabierał się do opalania, wszystkie związane z tym czynności wykonywał z pedanterią, która miała w sobie coś maniakalnego. źródło: NKJP: Zbigniew Mentzel: Wszystkie języki świata, 2005 |
|
Zazdroszczę profesorowi tej wiary i nadziei. I ze zdumieniem patrzę na jego pedanterię galicyjskiego urzędnika. „Nie mogę kwestionować ustawy. Złożyłem ślubowanie o jej wykonaniu... Proces został rozpoczęty i należy go kontynuować. Tylko Opatrzność będzie wiedziała, czy ten proces jest wiarygodny i sprawiedliwy”. źródło: NKJP: Wiesław Wodecki: Profesor, Gazeta Wrocławska, 2001-12-11 |
Składnia
![]() |
+ | pedanteria | + |
(KOGO/CZEGO)
|