UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

buduar

Chronologizacja

1 połowa XIX w., Bańk

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. buduar
buduary
D. buduaru
buduarów
C. buduarowi
buduarom
B. buduar
buduary
N. buduarem
buduarami
Ms. buduarze
buduarach
W. buduarze
buduary

Pochodzenie

fr. boudoir

Definicja

dawniej: wytwornie urządzony pokój damy

Wymowa

[budu-ar] lub [budułar]

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Najbliższe środowisko życia człowieka dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Połączenia

  • siedzieć w buduarze

Cytaty

Buduar przepełniała rozwiązłość nadmiaru, obecna także w giętkich liniach kanap, foteli, taboretów, sekretery i klawesynu.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

Proces wyodrębnienia jednofunkcyjnych pomieszczeń - salonu, jadalni, sypialni, gabinetu i buduaru - rozpoczął się pod koniec XVIII w., przede wszystkim w dworkach szlacheckich.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004

[...] pani domu prosi mnie na rozmowę w swoim buduarze, o którym już tyle się nasłuchałem.

źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003

Zamiast siedzieć w buduarze i głośno czytać ślicznie nudne wiersze starego Koźmiana, kobieta ta dosiada wyjącej maszyny [...].

źródło: NKJP: Krzysztof Pająk: Czy podwieźć panią cudowną, 1969

Data ostatniej modyfikacji: 20.04.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj