UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

czary-mary II

I

rzeczownik

Chronologizacja

Zob. czary-mary I

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: p3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. czary-mary
D. czarów-marów
C. czarom-marom
B. czary-mary
N. czarami-marami
Ms. czarach-marach
W. czary-mary

Pochodzenie

Zob. czary-mary I

Definicja

pejorat. 
dziwne, niezrozumiałe praktyki niemające podstaw racjonalnych i przypominające działania magiczne

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja wierzenia i przesądy

Cytaty

Uprzedzała moją siostrę, by tego dnia, gdy miała wypadek, nie jechała samochodem. I wiedziała wcześniej, że Paweł mnie poprosi o pomoc. Nie wierzę w te czary-mary, ale... ona zbija mnie z pantałyku.

źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia na rozdrożu, 2008

Dla mnie taki gość (po studiach medycznych) nie jest po prostu godny zaufania. Do czarów-marów to ja sobie mogę sama osobiście znachora znaleźć [...].

źródło: NKJP: Internet

Jeśli dopadnie was romantyczny nastrój, zróbcie jak czarownice z Eastwick - wspólnymi siłami opiszcie mężczyznę idealnego [...]. Potem odprawcie czary-mary, dzięki którym Pan Ideał zapuka do waszych drzwi.

źródło: NKJP: Anna Dąbrowska: Walentynki, Cosmopolitan, 2001

Pani Joanna jest specjalistką od akupunktury i gdy tylko załatwi wszystkie formalności, zacznie leczyć [...].
— Ja wiem, że dla Polaków to jakieś takie czary-mary, a to przecież nauka, która ma ponad pięć tysięcy lat — przekonuje Joanna.

źródło: NKJP: Marek Świercz: Rodzinna historia, Dziennik Zachodni, 2001-12-21

Data ostatniej modyfikacji: 28.11.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj