Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | deklinacja |
deklinacje |
|
D. | deklinacji |
deklinacji |
neut |
deklinacyj |
char | ||
C. | deklinacji |
deklinacjom |
|
B. | deklinację |
deklinacje |
|
N. | deklinacją |
deklinacjami |
|
Ms. | deklinacji |
deklinacjach |
|
W. | deklinacjo |
deklinacje |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
łac. dēclīnātiō 'odwrócenie, zgięcie; odchylenie (Ziemi); unikanie; odmiana (w gramatyce)'
1.a odmiana
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język
Relacje znaczeniowe
hiperonimy: | odmiana |
Połączenia
- deklinacja przymiotnikowa, rzeczownikowa
- deklinacja rzeczownika, zaimka
- deklinacja w języku polskim
- przypadki deklinacji
- przypadek w deklinacji
- nazwisko, wyraz podlega deklinacji
Cytaty
[...] „Kościuszko” i „Moniuszko”, jak każde polskie nazwisko, podlega deklinacji [...]. źródło: NKJP: Internet |
|
Na parafię w Łękach Górnych łaski spływają w obfitości. - Księży ci u nas dużo. A siostrów też albo jeszcze więcej - Andrzej F.[...] ma problemy z deklinacją, ale liczyć dobrze potrafi. - Z kilkadziesiąt powołań będzie? - Ooo, na pewno - potakuje źródło: NKJP: Grzegorz Pulit: Wieś Pana Boga, Gazeta Krakowska, 2002-02-16 |
|
W językach semickich podobny jest system tworzenia rdzeni i wyrazów. Podobny też mają system rodzajów (tylko dwa: męski i żeński), liczb (pojedyncza, mnoga i podwójna), przypadków (tylko trzy), podobny system zaimkowy (znacznie rozbudowany) oraz podobny system odmiany czasownika i jego form osobowych. [...]. Składnię tych języków cechuje dość trwały porządek słów, który ma szczególnie ważne znaczenie zwłaszcza tam, gdzie brak deklinacji . źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu : szkice z krytyki biblijnej, 1981 |
Składnia
+ | deklinacja | + |
(CZEGO)
|
|
+ | deklinacja | + |
(JAKA)
|
1.b zbiór wyrazów
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język
Relacje znaczeniowe
antonimy: | koniugacja |
Połączenia
- deklinacja łacińska; męska, żeńska
Cytaty
Większość rodaków opowie się za wariantem nieodmienności, ja jednak muszę polecać model wzorcowy, a jest nim deklinowanie nawiązujące do tej deklinacji łacińskiej, według której odmieniały się germańskie imiona Bruno, Hugo, Otto, Gwido [...]. źródło: NKJP: Jan Miodek: Rzecz o języku, Dziennik Zachodni, 2009-05-29 |
|
Dopełniacz liczby mnogiej w deklinacji żeńskiej jest prototypowo bezkońcówkowy: kobiet, cioć, pań, dróg, bułek, koleżanek. źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996 |
|
Jeszcze w XVIII stuleciu utrzymywano samogłoskę e w celownikowo-miejscownikowych postaciach żenie, siestrze - tak jak w deklinacji męskiej do niedawna mówiło się np. o oddziele, a w nijakiej - o zwierciedle. źródło: NKJP: Jan Miodek: Jak mówimy, Gazeta Wyborcza, 1998-12-11 |
|
Wszelką manipulację ułatwia fakt, że reguły te nie są przez użytkowników języka uświadamiane podobnie jak mało który Polak wie, ile w języku polskim jest deklinacji. źródło: NKJP: Julian Brudzewski: 30 minut przeciwko manipulacji, czyli jak nie dać sobą manipulować, 2004 |
2. Słońca
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Niebo i wszechświat gwiazdy i planety
Połączenia
- deklinacja gwiazdy, Słońca
Cytaty
Gdy znamy deklinację Słońca (g) i kąt godzinny Słońca (R) oraz szerokość geograficzną miejsca obserwacji (u), to łatwo z powyższego trójkąta obliczyć wysokość Słońca (h). źródło: NKJP: Alojzy Woś: Meteorologia dla geografów, 1996 |
|
Zjawisko to odkrył w 1728 roku James Bradley, który chcąc odkryć zjawisko paralaksy rocznej, mierzył zmiany deklinacji gwiazdy [...]. źródło: NKJP: Internet |