Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | biczownik |
biczownicy |
ndepr |
biczowniki |
depr | ||
D. | biczownika |
biczowników |
|
C. | biczownikowi |
biczownikom |
|
B. | biczownika |
biczowników |
|
N. | biczownikiem |
biczownikami |
|
Ms. | biczowniku |
biczownikach |
|
W. | biczowniku |
biczownicy |
ndepr |
biczowniki |
depr |
Pochodzenie
Zob. bicz
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
Połączenia
- średniowieczny biczownik
- pochód, procesja biczowników
Cytaty
Kiedy pewna niewiasta litowała się głośno nad młodocianym biczownikiem, ów rzekł, śmiejąc się: „Basta! powiedz sobie, że robię to z powodu twoich grzechów, a nie moich!” źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009 |
|
Nie, nie jestem jakimś ponurakiem, który - niczym średniowieczny biczownik - plwa na marność życia myśląc, iż tylko srogą pokutą zapewni sobie spokój serca, czy zbawienie. źródło: NKJP: Oddech wilka, Tygodnik Siedlecki, 2007-12-31 |
|
Wielkie rzesze biczowników czy słupników, dobrowolnie cierpiących katusze, bywały w średniowieczu częstym elementem europejskiego pejzażu. źródło: NKJP: Marcin Ryszkiewicz: Głupstwa robią tylko najmądrzejsi, Gazeta Wyborcza, 1996-03-15 |
|
Biczowanie u Rzymian łączono z ukrzyżowaniem. Czasem stanowiło ono osobną karę, wymierzoną zamiast kary śmierci. W jednym i drugim wypadku było krwawym znęcaniem się nad skazańcem, który często ginął pod razami biczowników. źródło: NKJP: Michał Sopoćko: Stańmy pod krzyżem Chrystusa, 2010 |