Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | biedaczyna |
biedaczyni biedaczyny |
ndepr |
biedaczyny |
depr | ||
D. | biedaczyny |
biedaczynów biedaczyn |
|
C. | biedaczynie |
biedaczynom |
|
B. | biedaczynę |
biedaczynów biedaczyny |
|
N. | biedaczyną |
biedaczynami |
|
Ms. | biedaczynie |
biedaczynach |
|
W. | biedaczyno |
biedaczyni biedaczyny |
ndepr |
biedaczyny |
depr |
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm biedaczyn , B. lm biedaczyny . W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B lm biedaczynów lub r. ż, D. lm biedaczyn , B. lm biedaczyny .
Pochodzenie
Zob. bieda
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
Cytaty
- Dajże spokój, jeszcze padnie nam biedaczyna na serce - mruknął pierwszy minister Birzinni, wertując zalegające stół papiery. źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000 |
|
Kobieta z mężczyzną pozostaje w sklepie 4 minuty i 41 sekund, ponieważ jedynym marzeniem mężczyzny jest wyjść. Nudzi się biedaczyna, marudzi, najchętniej zostałby na zewnątrz i na przykład zapalił papierosa. źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005 |
|
Piękno ciała tych „posągów młodości” opisał podróżnik tak kusząco, że nawet Anglikowi przyszłaby ostra ślinka, ale potem biedaczyna stracił junacki wigor i nie wiedział, co począć z ponętnymi niewolnicami. Francuz, a nie wiedział! źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962 |
|
Gdzieś nad ranem wyłazi z kąta taka pokraka życiowa bez fartu, nygus z wyplamionym rosołem rękopisem poematu, co go nikt nie chce drukować, biedaczyna pragnąca się ogrzać w cieple cudzego powodzenia. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 2006 |
|
Poza tym skoro już piszesz, kim jestem... zacznij czytać posty, i to dokładnie, to może zaczniesz, biedaczyno, coś z nich rozumieć. źródło: NKJP: Internet |