UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wgonić

częściej wegnać

Chronologizacja

XV w., SStp

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. wgonię
wgonimy
2 os. wgonisz
wgonicie
3 os. wgoni
wgonią

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. wgoniłem
+(e)m wgonił
wgoniłam
+(e)m wgoniła
wgoniłom
+(e)m wgoniło
wgoniliśmy
+(e)śmy wgonili
wgoniłyśmy
+(e)śmy wgoniły
2 os. wgoniłeś
+(e)ś wgonił
wgoniłaś
+(e)ś wgoniła
wgoniłoś
+(e)ś wgoniło
wgoniliście
+(e)ście wgonili
wgoniłyście
+(e)ście wgoniły
3 os. wgonił
wgoniła
wgoniło
wgonili
wgoniły

bezosobnik: wgoniono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. wgońmy
2 os. wgoń
wgońcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. wgoniłbym
bym wgonił
wgoniłabym
bym wgoniła
wgoniłobym
bym wgoniło
wgonilibyśmy
byśmy wgonili
wgoniłybyśmy
byśmy wgoniły
2 os. wgoniłbyś
byś wgonił
wgoniłabyś
byś wgoniła
wgoniłobyś
byś wgoniło
wgonilibyście
byście wgonili
wgoniłybyście
byście wgoniły
3 os. wgoniłby
by wgonił
wgoniłaby
by wgoniła
wgoniłoby
by wgoniło
wgoniliby
by wgonili
wgoniłyby
by wgoniły

bezosobnik: wgoniono by

bezokolicznik: wgonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wgoniwszy

gerundium: wgonienie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wgonienie
wgonienia
D. wgonienia
wgonień
C. wgonieniu
wgonieniom
B. wgonienie
wgonienia
N. wgonieniem
wgonieniami
Ms. wgonieniu
wgonieniach
W. wgonienie
wgonienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: wgoniony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. wgoniony
wgoniony
wgoniony
wgonione
wgoniona
D. wgonionego
wgonionego
wgonionego
wgonionego
wgonionej
C. wgonionemu
wgonionemu
wgonionemu
wgonionemu
wgonionej
B. wgonionego
wgonionego
wgoniony
wgonione
wgonioną
N. wgonionym
wgonionym
wgonionym
wgonionym
wgonioną
Ms. wgonionym
wgonionym
wgonionym
wgonionym
wgonionej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. wgonieni
wgonieni
wgonione
wgonione
D. wgonionych
wgonionych
wgonionych
wgonionych
C. wgonionym
wgonionym
wgonionym
wgonionym
B. wgonionych
wgonionych
wgonionych
wgonione
N. wgonionymi
wgonionymi
wgonionymi
wgonionymi
Ms. wgonionych
wgonionych
wgonionych
wgonionych

odpowiednik aspektowy: wganiać

Pochodzenie

Zob. gonić

Definicja

zmusić osoby lub zwierzęta do znalezienia się wewnątrz jakiegoś pomieszczenia albo na określonym terenie

Warianty

  • częściej wegnać

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

Relacje znaczeniowe

synonimy:  wpędzić

Cytaty

Kilka osób na krótkiej bałtyckiej fali zaczęło chorować i wymiotowało za burtę. Mżawka wgoniła resztę do sterówki.

źródło: NKJP: Marcin Jamkowski: Duchy z głębin Bałtyku, 2010

Dzisiaj prawie cały dzień spędziliśmy na dworze. Trudno mi było ich wgonić do domu i trudno było wyszorować.

źródło: Internet: bekat.blog.onet.pl

Ja jestem za tym, byś kupił sobie sznaucera średniego, ja mam. Gdy każę mu wgonić kury, to je wgania, ale nie jest dla nich agresywny, nie wybiera jajek i nie,gania kurczaków.

źródło: Internet: forum.polskikurnik.pl

Składnia

bez ograniczeń + wgonić +
KOGO/CO + (DOKĄD)
Data ostatniej modyfikacji: 20.12.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj