część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
chałwa
|
chałwy
|
|
| D. |
chałwy
|
chałw
|
|
|
|
| C. |
chałwie
|
chałwom
|
|
| B. |
chałwę
|
chałwy
|
|
| N. |
chałwą
|
chałwami
|
|
| Ms. |
chałwie
|
chałwach
|
|
| W. |
chałwo
|
chałwy
|
|
wyrób cukierniczy w postaci tłustej, włóknistej, dość twardej masy, którą otrzymuje się z karmelu i miazgi nasion roślin oleistych
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy
- brzeska, turecka; domowa chałwa
- kawał, kawałek; smak; wyrób chałwy
- zajadać się chałwą
|
W dużej sali dworcowej wypiłem szklankę herbaty i kupiłem za resztę pieniędzy trochę ciemnej, mazistej chałwy - nic innego do jedzenia nie było.
źródło: NKJP: Mieczysław Welzandt: Przemyśl, Starobielsk, Radom, Gazeta Wyborcza, 1992-10-17
|
|
Odrazą napawa ją befsztyk krwisty, przepada natomiast za oleistą, mdłą chałwą.
źródło: NKJP: Zbigniew Kruszyński: Na lądach i morzach : opisy i opowiadania, 1999
|
|
Trzy nauczycielki i trzy uczennice właśnie wróciły z wyprawy do Turcji. Smak świeżo wyprodukowanej chałwy to tylko jedno ze słodkich wspomnień.
źródło: NKJP: Lidia Góralewicz: Pod urokiem Kapadocji, Gazeta Krakowska, 2005-12-15
|
Data ostatniej modyfikacji: 01.05.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN