UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bigamista

Chronologizacja

1861, SJPWil

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bigamista
bigamiści
ndepr
bigamisty
depr
D. bigamisty
bigamistów
C. bigamiście
bigamistom
B. bigamistę
bigamistów
N. bigamistą
bigamistami
Ms. bigamiście
bigamistach
W. bigamisto
bigamiści
ndepr
bigamisty
depr

Pochodzenie

internac.

ang. bigamist

niem. Bigamist

Zob. bigamia

Definicja

książk. 
mężczyzna, który popełnił bigamię

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Rodzina relacje rodzinne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  poligamista

Połączenia

  • być bigamistą

Cytaty

W kraju zostawił dzieci i żonę, z którą żył od 20 lat. Za oceanem historyk sztuki otrzymał amerykańskie obywatelstwo i poznał Annę O. Wziął z nią nawet ślub. Podwójnie żonaty wrócił do Polski, ale Ewa jeszcze długo nie wiedziała, że ma konkurentkę. Bigamista wpadł przez błahostkę.

źródło: NKJP: Dariusz Bieleszczuk: Po co komu dwie żony?, Gazeta Poznańska, 2002-12-24

Prawdą jest, że biskupi napominali Kazimierza za rozwiązłe życie? – Podobno. Ale co tam romanse, ważne, jakim Kazimierz był władcą, jak rządził, jakim był strategiem i politykiem. Proszę wybaczyć, ale choć umarł jako podwójny bigamista i świętym pewnie też nie był, jako jedyny król otrzymał przydomek Wielki.

źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: O Kazimierzu Wielkim, któremu kobiety nie odmawiały, Gazeta Krakowska, 2007-04-20

Ponieważ związki nawiązywane we Wsi Pokoju (tak Czarni Hebrajczycy nazywają swoją dzielnicę) nie są urzędowo rejestrowane, bigamiści nie popadają w konflikt z prawem obowiązującym w Izraelu.

źródło: NKJP: Roman Frister: Czarne królestwo niebieskie, Polityka, 2008-12-20

Data ostatniej modyfikacji: 24.01.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj