Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | bojar |
bojarzy rzadziej bojarowie |
ndepr |
| bojary |
depr | ||
| D. | bojara |
bojarów |
|
| C. | bojarowi |
bojarom |
|
| B. | bojara |
bojarów |
|
| N. | bojarem |
bojarami |
|
| Ms. | bojarze |
bojarach |
|
| W. | bojarze |
bojarzy rzadziej bojarowie |
ndepr |
| bojary |
depr |
Pochodzenie
ros. bojárin
z scs. boljárin
1. pan feudalny
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | bojarzyn |
Połączenia
- moskiewski; potężny bojar; rosyjscy, ruscy bojarzy
Cytaty
|
Pierwsze zabudowania zostały jednak zniszczone przez lawinę w 1335 roku. Po 50 latach bojar Chrela odbudował klasztor na obecnym miejscu. źródło: NKJP: (mim): Klasztor wśród gór, Dziennik Zachodni, 2007-09-19 |
|
|
Ta tzw. I Dymitriada zakończyła się tragicznie dla towarzyszących Dymitrowi Polaków. W czasie uroczystego ślubu Dymitra z Maryną Mniszchówną, 27. V 1606 r., bojar Wasyl Szujski dokonał zamachu stanu. źródło: NKJP: Michał Jankowiak: Jak Polacy Moskwę zdobywali. Ekspansja na Wschód Rządy Godunowa. Wielka Dymitriada. Moskwa w polskich rękach. Pospolite ruszenie, Polska Głos Wielkopolski, 2005-12-13 |
|
|
W XVII w. na Rusi tytuł bojara nadawał car. Dumski bojar to taki, który zarazem jest doradcą cara i przez niego jest mianowany, aby zasiadał w Dumie. Oczywiście, oprócz nich car mógł mieć i innych, niejako prywatnych doradców. źródło: NKJP: Dziwna i straszna opowieść o Dymitrze Samozwańcu, Gazeta Wyborcza, 1997-09-19 |
2. szlachcic
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
Połączenia
- litewscy bojarzy
- herb bojara; przywileje bojarów
Cytaty
|
Litewscy bojarzy, przyjęci do szlacheckich herbów i praw, polonizowali się szybko po przyjęciu katolicyzmu. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989 |
|
|
Szlachcic musiał być przezroczysty jak szkło – mówi nam senior Adam Karol Koczan-Koczanowski z Krakowa, mający korzenie w rodzinie bojarów litewskich, których Ostrorogowie włączyli do herbu Nałęcz. źródło: NKJP: Piotr Michalak: Powrót na zamek, Gazeta Poznańska, 2006-05-13 |
|
|
Dnia 29 września był już w Krakowie, skąd wyruszył z królem i panami do Horodła, gdzie 2 X 1413 r. przyjął do swego herbu bojara Gineta Konczewicza. Pieczęć jego widnieje też na akcie unii horodelskiej. źródło: NKJP: Alicja Szymczakowa: Szlachta sieradzka w XV w.: magnifici et generosi, 1998 |
|
|
W czasie gdy Litwa wcielona została do ZSRR, upowszechniano ponadto teorię, że unia - utwierdzając przywileje bojarów - zahamowała postęp społeczny i gospodarczy, a tym samym spowodowała upadek szlacheckiego państwa litewskiego. źródło: NKJP: Piotr Łossowski: Jagiełło nie jest już zdrajcą, Polityka nr 2369, 2002-09-28 |
|
|
2 października król Władysław podpisał z wielkim księciem litewskim Witoldem unię, [...] jej zapisy stanowiły o [...] zrównaniu w prawach szlachty polskiej z litewskimi bojarami oraz nadaniu 47 najważniejszym rodom z księstwa znaków herbowych rodzin z królestwa. źródło: NKJP: Waldemar Bałda: Horodło, wieś mądra, Dziennik Polski, 2006-09-02 |