część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
aojda
|
aojdowie
|
ndepr |
aojdy
|
depr |
D. |
aojdy
|
aojdów
|
|
C. |
aojdzie
|
aojdom
|
|
B. |
aojdę
|
aojdów
|
|
N. |
aojdą
|
aojdami
|
|
Ms. |
aojdzie
|
aojdach
|
|
W. |
aojdo
|
aojdowie
|
ndepr |
aojdy
|
depr |
wędrowny lub nadworny śpiewak żyjący w starożytnej Grecji, który w tworzonych przez siebie pieśniach przedstawiał czyny bohaterów
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
|
Kiedyś wersów pieśni o gniewie Achillesa musieli uczyć się na pamięć aojdowie [...].
źródło: NKJP: Michał Foerster: Weekendowa Bezsensja: Książki nie do przeczytania, Esensja, 2009-07-02
|
|
Opowieści z epoki brązu o greckich atakach na Troję były przekazywane z pokolenia na pokolenie przez aojdów, którzy recytowali je śpiewnie [...].
źródło: Internet: books.google.pl
|
|
Niczym współczesny aojda zwraca ludziom pieśń [...].
źródło: Internet: kultura.dziennik.pl
|
|
Recytowali pieśni epickie, ale też je improwizowali. W Odysei jawią się nam dwaj tacy aojdowie [...].
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008
|
Data ostatniej modyfikacji: 14.01.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN