część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
społecznictwo
|
społecznictwa
|
|
D. |
społecznictwa
|
społecznictw
|
|
C. |
społecznictwu
|
społecznictwom
|
|
B. |
społecznictwo
|
społecznictwa
|
|
N. |
społecznictwem
|
społecznictwami
|
|
Ms. |
społecznictwie
|
społecznictwach
|
|
W. |
społecznictwo
|
społecznictwa
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
Od: społeczny, społecznik; zob. społem
działalność społecznika lub społeczniczki
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie
|
Mirka znalazła sposób na połączenie obu pasji, społecznictwa i pływania. Od roku uczy pływać dzieci z przychodni Promyk przy ul. Swobodnej.
źródło: NKJP: Bartłomiej Knapik: Blondynka z pasją, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-09-07
|
|
Nieco później ideą krwiodawstwa zaraził akademicką młodzież. Społecznictwo stało się jedynym jego nałogiem.
źródło: NKJP: (AMusz): Lekarz w stopniu podpułkownika, Gazeta Krakowska, 2001-08-07
|
|
Natrudził się mój ojciec, aby wyprowadzić wszystkich [o dzieciach] na ludzi. Do tego wszystkiego zawsze znajdywał czas na społecznictwo.
źródło: NKJP: (AMusz): Równolatek Cracovii, Gazeta Krakowska, 2001-10-02
|
Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN