UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dziurawić

Chronologizacja

1534, SPXVI

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dziurawię
dziurawimy
2 os. dziurawisz
dziurawicie
3 os. dziurawi
dziurawią

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dziurawiłem
+(e)m dziurawił
dziurawiłam
+(e)m dziurawiła
dziurawiłom
+(e)m dziurawiło
dziurawiliśmy
+(e)śmy dziurawili
dziurawiłyśmy
+(e)śmy dziurawiły
2 os. dziurawiłeś
+(e)ś dziurawił
dziurawiłaś
+(e)ś dziurawiła
dziurawiłoś
+(e)ś dziurawiło
dziurawiliście
+(e)ście dziurawili
dziurawiłyście
+(e)ście dziurawiły
3 os. dziurawił
dziurawiła
dziurawiło
dziurawili
dziurawiły

bezosobnik: dziurawiono

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. będę dziurawił
będę dziurawić
będę dziurawiła
będę dziurawić
będę dziurawiło
będę dziurawić
będziemy dziurawili
będziemy dziurawić
będziemy dziurawiły
będziemy dziurawić
2 os. będziesz dziurawił
będziesz dziurawić
będziesz dziurawiła
będziesz dziurawić
będziesz dziurawiło
będziesz dziurawić
będziecie dziurawili
będziecie dziurawić
będziecie dziurawiły
będziecie dziurawić
3 os. będzie dziurawił
będzie dziurawić
będzie dziurawiła
będzie dziurawić
będzie dziurawiło
będzie dziurawić
będą dziurawili
będą dziurawić
będą dziurawiły
będą dziurawić

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dziurawmy
2 os. dziuraw
dziurawcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dziurawiłbym
bym dziurawił
dziurawiłabym
bym dziurawiła
dziurawiłobym
bym dziurawiło
dziurawilibyśmy
byśmy dziurawili
dziurawiłybyśmy
byśmy dziurawiły
2 os. dziurawiłbyś
byś dziurawił
dziurawiłabyś
byś dziurawiła
dziurawiłobyś
byś dziurawiło
dziurawilibyście
byście dziurawili
dziurawiłybyście
byście dziurawiły
3 os. dziurawiłby
by dziurawił
dziurawiłaby
by dziurawiła
dziurawiłoby
by dziurawiło
dziurawiliby
by dziurawili
dziurawiłyby
by dziurawiły

bezosobnik: dziurawiono by

bezokolicznik: dziurawić

imiesłów przysłówkowy współczesny: dziurawiąc

gerundium: dziurawienie

rodzaj gramatyczny: ndk

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dziurawienie
dziurawienia
D. dziurawienia
dziurawień
C. dziurawieniu
dziurawieniom
B. dziurawienie
dziurawienia
N. dziurawieniem
dziurawieniami
Ms. dziurawieniu
dziurawieniach
W. dziurawienie
dziurawienia

imiesłów przymiotnikowy czynny: dziurawiący

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. dziurawiący
dziurawiący
dziurawiący
dziurawiące
dziurawiąca
D. dziurawiącego
dziurawiącego
dziurawiącego
dziurawiącego
dziurawiącej
C. dziurawiącemu
dziurawiącemu
dziurawiącemu
dziurawiącemu
dziurawiącej
B. dziurawiącego
dziurawiącego
dziurawiący
dziurawiące
dziurawiącą
N. dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącą
Ms. dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. dziurawiący
dziurawiący
dziurawiące
dziurawiące
D. dziurawiących
dziurawiących
dziurawiących
dziurawiących
C. dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącym
dziurawiącym
B. dziurawiących
dziurawiących
dziurawiących
dziurawiące
N. dziurawiącymi
dziurawiącymi
dziurawiącymi
dziurawiącymi
Ms. dziurawiących
dziurawiących
dziurawiących
dziurawiących

imiesłów przymiotnikowy bierny: dziurawiony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. dziurawiony
dziurawiony
dziurawiony
dziurawione
dziurawiona
D. dziurawionego
dziurawionego
dziurawionego
dziurawionego
dziurawionej
C. dziurawionemu
dziurawionemu
dziurawionemu
dziurawionemu
dziurawionej
B. dziurawionego
dziurawionego
dziurawiony
dziurawione
dziurawioną
N. dziurawionym
dziurawionym
dziurawionym
dziurawionym
dziurawioną
Ms. dziurawionym
dziurawionym
dziurawionym
dziurawionym
dziurawionej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. dziurawieni
dziurawieni
dziurawione
dziurawione
D. dziurawionych
dziurawionych
dziurawionych
dziurawionych
C. dziurawionym
dziurawionym
dziurawionym
dziurawionym
B. dziurawionych
dziurawionych
dziurawionych
dziurawione
N. dziurawionymi
dziurawionymi
dziurawionymi
dziurawionymi
Ms. dziurawionych
dziurawionych
dziurawionych
dziurawionych

odpowiednik aspektowy: przedziurawić

Pochodzenie

Zob. dziura

Definicja

robić w czymś dziurę lub dziury - otwory na wylot

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii stan skupienia, trwałość materii

Relacje znaczeniowe

synonimy:  przedziurawiać

Połączenia

  • dziurawić skórę, ściany
  • dziurawić kulami

Cytaty

Czołg się wtoczył na plac, dziurawił kulami porzucony tramwaj, aż sypały się resztki szkła z rozbitych okien.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

Mama, widząc jak ołówek dziurawi papier, a uszy syna stają się coraz bardziej czerwone, przytuliła go, pogłaskała po głowie i wyszła.

źródło: NKJP: Agnieszka Górska: Okrążanie ciszy, 2004

Ja mam w sumie 6 kolczyków, ale tylko w uszach i teraz trochę żałuję, że chciało mi się tak dziurawić.

źródło: NKJP: Internet

Druty wystające z betonowej nawierzchni dziurawiły koła naszych aut - wyjaśnia Tadeusz Śląski, kierownik działu administracji i zarządzania nieruchomościami Poczty w Lesznie.

źródło: NKJP: MICH: Rok remontów, Gazeta Poznańska, 2004-08-25

Składnia

bez ograniczeń + dziurawić +
KOGO/CO + (CZYM)

Frazeologizmy

ktoś dziurawi kosz
ktoś dziurawi siatkę
ktoś dziurawi bramkę
Data ostatniej modyfikacji: 29.10.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj