UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wyprawić się

Chronologizacja

1564, Mącz

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wyprawię się	wyprawimy się
2 os.	wyprawisz się	wyprawicie się
3 os.	wyprawi się	wyprawią się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprawiłem się +(e)m się wyprawił	wyprawiłam się +(e)m się wyprawiła	wyprawiłom się +(e)m się wyprawiło	wyprawiliśmy się +(e)śmy się wyprawili	wyprawiłyśmy się +(e)śmy się wyprawiły
2 os.	wyprawiłeś się +(e)ś się wyprawił	wyprawiłaś się +(e)ś się wyprawiła	wyprawiłoś się +(e)ś się wyprawiło	wyprawiliście się +(e)ście się wyprawili	wyprawiłyście się +(e)ście się wyprawiły
3 os.	wyprawił się	wyprawiła się	wyprawiło się	wyprawili się	wyprawiły się

bezosobnik: wyprawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyprawmy się
2 os.	wypraw się	wyprawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprawiłbym się bym się wyprawił	wyprawiłabym się bym się wyprawiła	wyprawiłobym się bym się wyprawiło	wyprawilibyśmy się byśmy się wyprawili	wyprawiłybyśmy się byśmy się wyprawiły
2 os.	wyprawiłbyś się byś się wyprawił	wyprawiłabyś się byś się wyprawiła	wyprawiłobyś się byś się wyprawiło	wyprawilibyście się byście się wyprawili	wyprawiłybyście się byście się wyprawiły
3 os.	wyprawiłby się by się wyprawił	wyprawiłaby się by się wyprawiła	wyprawiłoby się by się wyprawiło	wyprawiliby się by się wyprawili	wyprawiłyby się by się wyprawiły

bezosobnik: wyprawiono by się

bezokolicznik: wyprawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyprawiwszy się

gerundium: wyprawienie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wyprawienie się	wyprawienia się
D.	wyprawienia się	wyprawień się
C.	wyprawieniu się	wyprawieniom się
B.	wyprawienie się	wyprawienia się
N.	wyprawieniem się	wyprawieniami się
Ms.	wyprawieniu się	wyprawieniach się
W.	wyprawienie się	wyprawienia się

odpowiednik aspektowy: wyprawiać się

Pochodzenie

Zob. prawić

1. w podróż

Definicja

opuścić jakieś miejsce, żeby rozpocząć podróż lub wędrówkę

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Czas wolny turystyka

CZŁOWIEK I TECHNIKA Transport

Relacje znaczeniowe

synonimy:

puścić się, wybrać się, wyruszyć

Cytaty

	Ciekawy świata, wyprawił się kiedyś w podróż do kraju zamieszkanego przez białych ludzi. źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	W 1935 roku grupa Turkmenów wyprawiła się na koniach do Moskwy. Jechali dzień w dzień blisko trzy miesiące, 83 dni [...]. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005
	Czasem zamierzał wrócić do Paryża lub wyprawić się do Ameryki Południowej, kiedy indziej – zobaczyć raz jeszcze egipskie piramidy, a potem popłynąć do Indii na herbacianym kliprze. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003
	Niewykluczone, że skład sędziowski wyprawi się do Braniewa, żeby sprawdzić, jakie warunki panują w zakładzie. źródło: NKJP: Darek Janowski: Pan dyrektor niewiele wniósł, Dziennik Bałtycki, 2008-01-17
	Jak zwykle wyprawiła się po prowiant; rozejrzawszy się uważnie, postanowiła wejść na zagon marchwi. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009

Składnia

wyprawić się

(DOKĄD) + (po CO)

2. na wojnę

Definicja

zorganizować wyprawę wojenną i stanąć na jej czele

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

Cytaty

	Kiedy Aleksander wyprawił się do Indii, królowa Amazonek Talestris, usłyszawszy o męstwie Macedończyka, przybyła do niego w odwiedziny, aby począć dziecko, które odziedziczy zalety najdzielniejszego spośród mężczyzn. źródło: NKJP: Anna Brzezińska: Heros macedoński, Polityka, 2004-12-25
	W 1192 r. ks. Kazimierz Sprawiedliwy wyprawił się na Jaćwingów. źródło: NKJP: Tomasz Jaszczołt: Notatnik historyczny, Głos Siemiatycz, 2009-05-04
	W 1394 roku sułtan turecki, Bajazet, wyprawił się z armią na środkową Grecję i zajął Tesalię, a także Macedonię. źródło: NKJP: Jan Gać: Grecja: kulturowy przewodnik po Grecji bizantyńskiej, 2007
	Mimo że całe życie walczył z Asyrią, postanowił teraz wyprawić się na pomoc oddziałom asyryjskim, które w Charanie przygotowywały się do ostatecznej rozprawy z najeźdźcą. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

Składnia

wyprawić się

(DOKĄD) + (na KOGO/CO)

Data ostatniej modyfikacji: 04.03.2016