2012,
I. Piekarski: Narcyzm, anagram, sygnatura. Uwagi o pewnej obsesji (i literaturze). Psychoanalityczne interpretacje literatury: Freud, Jung, Fromm, Lacan, kul.pl
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
eufonolog
eufonolodzy eufonologowie
ndepr
eufonologi
depr
D.
eufonologa
eufonologów
C.
eufonologowi
eufonologom
B.
eufonologa
eufonologów
N.
eufonologiem
eufonologami
Ms.
eufonologu
eufonologach
W.
eufonologu
eufonolodzy eufonologowie
ndepr
eufonologi
depr
Pochodzenie
Od: eufonologia
Definicja
lit.
specjalista w dziedzinie eufonologii
Wymowa
[eu-fonolog]
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
Cytaty
Eufonolodzy ujmują brzmieniową stronę dzieła literackiego w kategoriach semantyki tekstu.
Gdy w osobie pisarza spotka się narcyz-kochanek, poeta-eufonolog i zranione dziecko, z dużym prawdopodobieństwem możemy założyć, że jego twórczość trawić będzie obsesja Imienia, przeniknie natręctwo Nazwy, oplącze niewidoczna sieć Sygnatury.
źródło: Ireneusz Piekarski: Narcyzm, anagram, sygnatura. Uwagi o pewnej obsesji (i literaturze), Psychoanalityczne interpretacje literatury: Freud, Jung, Fromm, Lacan, 2012 (kul.pl)