Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | rozdźwięk |
rozdźwięki |
|
| D. | rozdźwięku |
rozdźwięków |
|
| C. | rozdźwiękowi |
rozdźwiękom |
|
| B. | rozdźwięk |
rozdźwięki |
|
| N. | rozdźwiękiem |
rozdźwiękami |
|
| Ms. | rozdźwięku |
rozdźwiękach |
|
| W. | rozdźwięku |
rozdźwięki |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika rozdźwięczeć pierwotnie używany w poezji, wtórnie wykorzystany do adaptacji semantycznej wyrazów obcych: fr. dissonance, désaccord, ang. dissonance, discrepancy, ros. raznoglásije, razlád, niem. mißklang (Bańk). Zob. dźwięczeć
Definicja
Wymowa
[rozdźwięk] lub [roźdźwięk]
Kwalifikacja tematyczna
KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | rozziew | |
| hiperonimy: | sprzeczność |
Połączenia
- duży, ogromny, wielki; głęboki; silny; dramatyczny, poważny; niebezpieczny rozdźwięk
- rozdźwięk między społeczeństwem, władzą; światem; teorią; deklaracjami, między interesami; między oczekiwaniami a kimś/czymś
- rozdźwięk w kwestii czegoś
- powód, przyczyna rozdźwięku
- rozdźwięk pogłębia się
- pogłębiać; powodować rozdźwięk
- doprowadzać do rozdźwięku;
- gdzieś dochodzi do rozdźwięku;
Cytaty
|
Czy ten głos, będący w gruncie rzeczy przyznaniem się do błędu, nie wskazuje właśnie na pewien rozdźwięk między społeczeństwem a hierarchią? źródło: NKJP: Bogumił Łoziński: Siła Kościoła w środkach ubogich, Gazeta Wyborcza, 1996-05-04 |
|
|
W Słowenii np. zdążyli znacjonalizować budownictwo, ale istnieje też wielki pęd do prywatyzacji, panuje wielki rozdźwięk między bogatymi a biednymi. źródło: NKJP: Lokator w zespole, Dziennik Polski, 2003-05-21 |
|
|
Uważano, że lud jest z natury jednej myśli, którą okazuje w akcie zbiorowej ekspresji. Jeżeli jednak dochodziło do rozdźwięku, niemożliwe było podjęcie decyzji. źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004 |