UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dziwacznie

Chronologizacja

1833, Kuryer Litewski, Narcisse-Achille De Salvandy

Odmiana

część mowy: przysłówek

stopień równy dziwacznie
stopień wyższy dziwaczniej

Pochodzenie

Zob. dziw

Definicja

tak, że zwraca uwagę nietypowością, którą mówiący uważa za nieuzasadnioną, irytującą lub śmieszną

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

synonimy:  kuriozalnie I
hiperonimy:  nietypowo, oryginalnie

Połączenia

  • dziwacznie brzmieć, mówić, wyglądać, zachowywać się; poskręcany, powyginany, wygięty; odziany, ubrany
  • dosyć, nieco dziwacznie

Cytaty

Wkładała suknie, które może były modne przed tamtą wojną. Chodziła też dość dziwacznie, trochę bokiem, jakby ją ściągało na środek drogi.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: piołun, 1992

Pidgin brzmiał dość zabawnie, była to bowiem dziwacznie wymawiana angielszczyzna z końcówkami i składnią malajską.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965

Jak zawsze ubrany był dziwacznie: miał na sobie stary worek z otworem na głowę i kawał zardzewiałego łańcucha, którym ten luźny worek przewiązywał w biodrach.

źródło: NKJP: Adam Wiśniewski-Snerg: Według łotra, 1978

Nie miał świadomości strachu, ale jego organizm zaczął się dziwacznie zachowywać. Miał arytmię serca, skoki ciśnienia i bóle żołądka.

źródło: NKJP: Hanna Krall: Taniec na cudzym weselu, Gazeta Wyborcza, 1992-05-02

Zagapiłem się właśnie na dziwacznie zdobiony dach szpitala Domu Bożego, który skojarzył mi się z pokrytą krostami i brodawkami skórą ropuchy lub kostropatym obliczem księcia Bolesława Rogatki [...].

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

Data ostatniej modyfikacji: 09.03.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj