UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

charakterny

Chronologizacja

1859, SJPDor

Odmiana

część mowy: przymiotnik


Stopień równy

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. charakterny
charakterny
charakterny
charakterne
charakterna
D. charakternego
charakternego
charakternego
charakternego
charakternej
C. charakternemu
charakternemu
charakternemu
charakternemu
charakternej
B. charakternego
charakternego
charakterny
charakterne
charakterną
N. charakternym
charakternym
charakternym
charakternym
charakterną
Ms. charakternym
charakternym
charakternym
charakternym
charakternej
W. charakterny
charakterny
charakterny
charakterne
charakterna
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. charakterni
charakterni
charakterne
charakterne
D. charakternych
charakternych
charakternych
charakternych
C. charakternym
charakternym
charakternym
charakternym
B. charakternych
charakternych
charakternych
charakterne
N. charakternymi
charakternymi
charakternymi
charakternymi
Ms. charakternych
charakternych
charakternych
charakternych
W. charakterni
charakterni
charakterne
charakterne

Pochodzenie

Zob. charakter

1.a człowiek

Definicja

pot.  kwestion. 
taki, który wie, czego chce, jest zdecydowany w działaniu i łatwo nie rezygnuje z dążenia do celu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Połączenia

  • charakterny chłopak, facet; góral; naród; zespół; charakterna dziewczyna, osoba; charakterne dziecko; charakterni hokeiści, piłkarze

Cytaty

Gramy do końca. Mam charakterny zespół. Łatwo się nie poddamy – dodaje trener.

źródło: NKJP: Wielkie manewry, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-05-28

Jak ktoś coś robi, to musi być charakterny, a nie płakać jak baba i lecieć na skargę.

źródło: NKJP: (bk): Rocki jak konfident, Gazeta Krakowska, 2005-05-16

Wiele się mówiło wtedy o koniach charakternych. Całe legendy narastały o koniach, których nikt do końca nie potrafił okiełznać ani ujarzmić.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974

Są bardzo waleczni, ambitni a nawet zadziorni. Tacy charakterni piłkarze będą najbliższymi przeciwnikami Bocheńskiego. Ich atuty, są bardzo dobrze znane trenerowi, Markowi Kuście. – Ten zespół zawsze grał twardo. Można powiedzieć, że to takie charakterne chłopy.

źródło: NKJP: (anmi): Wyjazd z kłopotami, Gazeta Krakowska, 2007-10-26

Trener Marek Adamek mówi, że jest Pani bardzo charakterną osobą, w życiu również. Po kim to ten charakterek? – W zasadzie to nie wiadomo. Chyba życie mnie nauczyło. Pochodzę z Bogatyni, ale już od 9 lat trenuję poza domem i jakoś sama daję sobie radę.

źródło: NKJP: Z Lidką się nie gryziemy, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-06-27

Informacja normatywna

W tym znaczeniu uznawane za błędne.

1.b muzyka

Definicja

taki, który świadczy o czyimś silnym charakterze

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Połączenia

  • charakterna gra, walka; muzyka; płyta

Cytaty

Włożyłem w te nagrania wszystkie swe emocje i uczucia, jakie nagromadziły się we mnie w ciągu ostatnich 3 lat. W efekcie powstała płyta charakterna, konkretna, o soczystym brzmieniu.

źródło: NKJP: Same kłopoty, Dziennik Polski, 2005-07-07

– Myślę, że idziemy w dobrym kierunku. Moim marzeniem jest zbudować drużynę z charakterem. Bo z takiej charakternej walki słynęła przed laty Stal i chciałbym, żeby tak samo mówiło się o tym zespole.

źródło: NKJP: Mariusz Biel: Nic samo nie przyjdzie, Sztafeta, 50/2003

Informacja normatywna

W źródłach normatywnych brak oceny poprawności tego znaczenia.

Data ostatniej modyfikacji: 08.01.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj