Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | poręba |
poręby |
|
| D. | poręby |
poręb |
|
| C. | porębie |
porębom |
|
| B. | porębę |
poręby |
|
| N. | porębą |
porębami |
|
| Ms. | porębie |
porębach |
|
| W. | porębo |
poręby |
Pochodzenie
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego porąbać; zob. rąbać
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat roślin drzewa i krzewy
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | zarąbek |
Cytaty
|
Mimo hektolitrów deszczu spadających przez większość roku na każdy metr kwadratowy, poręby są suche, ponieważ ziemię pokrywają szczątki drewna nie pozwalające na przebicie się wegetacji przez wiele lat. Pozostawione przez drwali pnie schną w słońcu, podczas gdy drzewa padłe w głębi lasu gniją, żywiąc następne pokolenie puszczy. źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Wyrok na puszczę, Gazeta Wyborcza, 1992-07-31 |
|
|
Znaleźliśmy się na skraju poręby porośniętej krzakami jeżyn. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987 |
|
|
Wycinali Niemcy wysokopienne lasy na Podkarpaciu, walili wiekowe buki proste, zwięzłe, ciężkie jak żelazo. Uchodziły z poręb jelenie, a za nimi partyzanci. źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951 |
|
|
Przywarł twarzą do okna, za którym, po tamtej stronie wody, nie było już gór, tylko ogromna, jak okiem sięgnąć, puszcza. Gdzieniegdzie widać było przybrzeżne poręby, na których - pośród szałasów - kręcili się przy ogniskach ludzie. źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowieści chłodnego morza, 2008 |