część mowy: przysłówek
stopień równy |
ospale
|
stopień wyższy |
ospalej
|
w sposób właściwy dla kogoś, kto jest powolny, pozbawiony energii i sprawia wrażenie, że chce mu się spać
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
- grać, poruszać się, reagować, toczyć się, zacząć ospale
- bardzo, dosyć, dość, dziwnie, trochę, wręcz, wyjątkowo, zbyt ospale
|
Piłkarze „dostawali w kość” na treningach i w sparingach poruszali się potem ospale.
źródło: NKJP: Rozmawiał: Jerzy Buze: Jeszcze dwa sparingi, Mazowieckie To i Owo, 2010-03-04
|
|
Później Polacy mieli przewagę. Niestety grali dziwnie ospale i przede wszystkim nieskutecznie.
źródło: NKJP: Jacek Sroka: Trudny początek, Dziennik Zachodni, 2008-04-14
|
|
Drugą połowę rozpoczęliśmy dość ospale, ale w końcówce meczu nasz upór został nagrodzony.
źródło: NKJP: Lic: Grają do końca i wygrywają, Gazeta Poznańska, 2001-09-10
|
Data ostatniej modyfikacji: 15.10.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN