UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dyshonor

Chronologizacja

1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dyshonor
dyshonory
D. dyshonoru
dyshonorów
C. dyshonorowi
dyshonorom
B. dyshonor
dyshonory
N. dyshonorem
dyshonorami
Ms. dyshonorze
dyshonorach
W. dyshonorze
dyshonory

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

Od: dys- (z łac. dis oznaczającego podział, oddzielenie, rozróżnienie itp.) i honor

Definicja

książk. 
zdarzenie, które powoduje u kogoś obniżenie poczucia własnej wartości lub obniżenie oceny tej osoby przez innych ludzi

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  niehonor
antonimy:  honor, zaszczyt

Połączenia

  • wielki, żaden dyshonor
  • ujma i dyshonor

Cytaty

Na przykład od 1926 roku gwałt był definiowany nie jako przestępstwo wobec jednostki, lecz jako dyshonor dla rodziny ofiary.

źródło: NKJP: Max Cegielski: Oko świata: od Konstantynopola do Stambułu, 2009

Nie mamy pojęcia, co z tego będzie i jakie konsekwencje pociągnie za sobą czynne znieważenie urzędnika kołchozu. Helena wprawdzie twierdzi, że się chłopisko nikomu nie przyzna, bo to zbyt wielki dyshonor - mnie jednak siedzący na ramieniu strach szepcze w ucho tysiące najstraszliwszych rozwiązań i epilogów tego zajścia.

źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005

Dziewczyn nie biło się z zasady. Ciągnęło się je za warkocz, czasem - w przypływie śmiałości - próbowało podstawiać nogę, uważając jednak, by Zosia czy Krysia nie upadły zbyt nisko. Dyshonorem był wtedy nawet atak dwóch na jednego, dziś - jak widać - honor nic nie znaczy. Trzech rosłych chłopaków tłucze jedną słabą dziewczynę...

źródło: NKJP: Warkocz Zosi, Dziennik Polski, 2003-04-23

Data ostatniej modyfikacji: 05.07.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj