Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | dyshonor |
dyshonory |
|
D. | dyshonoru |
dyshonorów |
|
C. | dyshonorowi |
dyshonorom |
|
B. | dyshonor |
dyshonory |
|
N. | dyshonorem |
dyshonorami |
|
Ms. | dyshonorze |
dyshonorach |
|
W. | dyshonorze |
dyshonory |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Od: dys- (z łac. dis oznaczającego podział, oddzielenie, rozróżnienie itp.) i honor
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
Połączenia
- wielki, żaden dyshonor
- ujma i dyshonor
Cytaty
Na przykład od 1926 roku gwałt był definiowany nie jako przestępstwo wobec jednostki, lecz jako dyshonor dla rodziny ofiary. źródło: NKJP: Max Cegielski: Oko świata: od Konstantynopola do Stambułu, 2009 |
|
Nie mamy pojęcia, co z tego będzie i jakie konsekwencje pociągnie za sobą czynne znieważenie urzędnika kołchozu. Helena wprawdzie twierdzi, że się chłopisko nikomu nie przyzna, bo to zbyt wielki dyshonor - mnie jednak siedzący na ramieniu strach szepcze w ucho tysiące najstraszliwszych rozwiązań i epilogów tego zajścia. źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005 |
|
Dziewczyn nie biło się z zasady. Ciągnęło się je za warkocz, czasem - w przypływie śmiałości - próbowało podstawiać nogę, uważając jednak, by Zosia czy Krysia nie upadły zbyt nisko. Dyshonorem był wtedy nawet atak dwóch na jednego, dziś - jak widać - honor nic nie znaczy. Trzech rosłych chłopaków tłucze jedną słabą dziewczynę... źródło: NKJP: Warkocz Zosi, Dziennik Polski, 2003-04-23 |